چالش جدی حضور زنان در استادیوم های ورزشی
والیبال ایران | استادیوم | لیگ جهانی | ورزشگاه | استادیوم | مسابقه | فوتبال | ایرانی | ورزشگاه | والیبال | ممنوعیت
چالش جدی حضور زنان در استادیوم های ورزشی
دولت کشور عزیزمان ایران سخت به دنبال حضور زنان در استادیوم هاي ورزشی میباشند و در مسابقه های والیبال میتواند حضور بانوان را به صورت محدود دید.استادیوم هاي والیبال خوشنام بودند. صدای هماهنگ تماشاچیان موقع کوبیدن آبشارها حتی تماشاچیان پشت صفه تلویزیون را هم به وجد می آورد. صدایی که رگه هاي زیرتر خانمانه هم همراهش بود؛
بدون فحش و الفاظ نامناسب. تا همین چند سال پیش زنان که نمی توانستند به استادیوم هاي فوتبال بروند، هرازگاهی می توانستند سراغ ورزش محبوب دیگری بروند و بازی هاي والیبال را از نزدیک ببینند.در سال هاي تازه ولی استادیوم هاي والیبال هم درهایشان را به روی زنان نیمه باز گذاشتند و بعد به طور کامل بستند. درهایی که بسیاری
چالش جدی حضور زنان در استادیوم های ورزشی
برای دوباره باز کردن ارزش تلاش کردند. این تلاش آن ها را از خواسته ارزش جهت ورود به استادیوم هاي فوتبال و ورزش هاي دیگر هم بازنداشت و تعداد زیادی از زنان همچنان آرزوی تماشای بازی هاي فوتبال از نزدیک را در سر دارند.بازی هاي جهانی والیبال در استان تهران چند سالی است که با چالش ورود زنان به استادیوم و اشکالاتی که فدراسیون جهانی
به این مسئله وارد کرده هم رو به رو شده است است و به امتیازهای منفی جهت والیبال کشور عزیزمان ایران منجر می شود. درحالی که از همان روزهای اول هم علت قابل توجهی جهت این مسئله ذکر نشده بود و حتی تعداد زیادی از منتقدان ممنوعیت، از سلامت اکثر استادیوم هاي والیبال نسبت به فوتبال به علت حضور زنان صحبت میکردند.
والیبال ایران | استادیوم | لیگ جهانی | ورزشگاه | استادیوم | مسابقه | فوتبال | ایرانی | ورزشگاه | والیبال | ممنوعیت
با این حال این ممنوعیت همچنان پابرجاست و تلاش هاي دولت روحانی جهت حل این مسئله به نتیجه نرسیده هست. این بار ولی ورود تعداد محدودی از زنان به ورزشگاه یک چالش دیگر ایجاد کرده هست. یک پرسش بزرگ؛ آیا نسیمی از میان در نیمه باز ورزشگاه به جریان افتاده و امیدها را بیدار کرده یا این سوز از گوشه پنجره می وزد و در هنوز روی همان پاشنه می چرخد؟
نخستین روزهای ممنوعیت
بین سال هاي 90 تا 92 نخستین چالش هاي ورود زنان به استادیوم شروع شد. آن ها هنوز در بعضی بازی ها و به خصوص لیگ داخلی حاضر می شدند و مانعی جهت تماشای این ورزش نداشتند. در بازی هاي جهانی سال 92 زنان بازی اول کشور عزیزمان ایران و ژاپن را هم در استادیوم تماشا کردند، ولی در دور دوم بازی با پلاکاردی مواجه شدند که ورودشان را ممنوع کرده بود.
چالش جدی حضور زنان در استادیوم های ورزشی
ممنوعیت ها در سال 93 جدی تر شد. تیرماه این سال درهای سالن 12 هزار نفری ورزشگاه آزادی حالا نه تنها به روی تماشاگران زن بلکه روی زنان خبرنگار هم بسته شد. تا پیش از آن خبرنگاران زن طبقه مصوبه شورای فراهم سازی استان استان تهران مجاز به ورود به سالن بودند، گرچه تعدادشان نباید از 50 نفر اکثر می شد.
در همین مسابقه ها بود که ناظر صربستانی FIVB هنگامی که جای خالی تماشاگران زن ایرانی را در سالن دید بلافاصله به این عنوان اعتراض کرد. او در گزارشش جهت فدراسیون جهانی به کشور عزیزمان ایران امتیاز منفی داد و اوضاع میزبانی را خیلی بد توصیف کرد. امتیاز منفی گرچه سال گذشته از آن هم به همین علت به کشور عزیزمان ایران داده شده است بود.
والیبال ایران | استادیوم | لیگ جهانی | ورزشگاه | استادیوم | مسابقه | فوتبال | ایرانی | ورزشگاه | والیبال | ممنوعیت
حساسیت فدراسیون باعث شد کشور عزیزمان ایران روال تازه اي در پیش بگیرد؛ ورود محدود تعدادی از زنان جهت تماشای بازی ها. این تاکتیک ابتدا جهت ورود زنان غیرایرانی به کار گرفته شد که همان هم بی حاشیه نبود. ورود زنان برزیلی به استادیوم و پیشگیري از ورود زنان ایرانی نه تنها مردم که معاون زنان رییس جمهوری را معترض کرد.
در تجمعی که برابر استادیوم شکل گرفت، سارا قاسم پور دبیر کارگروه دختران معاونت امور زنان ریاست جمهوری در جمع زنان خبر داد که مولاوردی معاون رییس جمهور جهت حل این مسئله در حال پیگیری هست.
چالش جدی حضور زنان در استادیوم های ورزشی
در بین اعتراض ها بعضی زنان ایرانی هم با لباس برزیلی وارد ورزشگاه شدند و به این شکل با ممنوعیت مخالفت کردند.مولاوردی هم در صفحه شبکۀ اجتماعی فیس بوک خودش نوشت: «در هیات دولت به ممنوعیت ورود زنان به سالن مسابقه های والیبال اشاره داشتم و مراتب اعتراض و ناامیدی نسل جوان را از این عنوان اعلام کردم،
به خاص آن که تماشای این مسابقه های در دوره هاي قبلی جهت دختران و زنان محدودیتی نداشته است و ایجاد محدودیت در دوره دولت تدبیر و امید مایه تعجب شده است هست. به نظر می رسد با اتخاذ تدبیر و ساز و کار مورد نیاز در این خصوص میتوان به جوان زدن بذر امید دل بست.»
کلید روحانی میچرخد؟
در سال 94 هم با وجود اینکه دولت چندین بار درمورد مخالفتش با ممنوع شدن حضور زنان در استادیوم صحبت کرده بود، همین ماجراها تکرار شد. در بازی هاي خرداد 94 لیگ جهانی، ورود کلیه بانوان به سالن 12 هزار نفری آزادی ممنوع شد و همچنان ترساندن مرحوم شدن کشور عزیزمان ایران از میزبانی سطح یک لیگ جهانی مطرح بود.
این در حالی بود که در فروردین 94 دولت از نتیجه تلاش هایش جهت ورود زنان به ورزشگاه ها گزارش داده و به رسانه ها خبر داده بود که شورای امنیت ملی با بسته پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان و معاونت زنان ریاست جمهوری جهت ورود زنان به سالن هاي ورزشی موافقت کرده هست.
شهیندخت مولاوردی گفته بود براساس این بسته نمی توان جهت تمام ورزش ها حکم کلی صدر کرد. در حال حاضر ورود زنان به سالن هاي ورزشی مشمول بر شنا، بوکس و فوتبال نمیشود، ولی مشمول بر والیبال، هندبال، بسکتبال، تنیس و… می شود.ورزش ها طبقه بندی شده است و ملاحظات گوناگون در نظر گرفته شده است هست. او گفت بعد از بررسی فراوان،
این نتیجه حاصل شد که ورود زنان به ورزشگاه ها هیچ اشکالی از نظر شرعی ندارد و باید ساز و کار مورد نیاز جهت حضور زنان فراهم شود. به گفته او مورد نیاز بود قدم به قدم جلو برویم. این اقدام در ادامه دستور روحانی به هیات دولت جهت فراهم کردن مقدمات حضور زنان در ورزشگاه ها انجام شده است بود. ولی حتی بعد از اعلام نتیجه این بررسی ها، باز هم زنان پشت درها ماندند.
#حق 49 درصدی و مطالبات فراموش نشده
امسال هم مانند سال هاي گذشته، ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه همزمان با لیگ جهانی با انتقادهای زیادی رو به رو شد. هر چند ورود تعدادی محدود از زنان هم حاشیه هایي داشت؛ بعضی آن را تنها حفظ ظاهر جهت راضی کردن فدراسیون جهانی والیبال می دانستند و در عین حال از نگاه بعضی، این یک حرکت مثبت هر چند کوچک بود، آنقدر کوچک که تعداد زیادی از زنان اصلا پیروز نشدند روی سایت فدراسیون قسمت خرید بلیت را ببینند.
خبر آنلاین و بعضی دیگر از منابع گزارش کردند گزینش «خرید بلیت جهت بانوان» به صورت آنلاین وجود داشته، ولی در صورت کلیک روی این گزینش با پاسخ «بلیت جهت بانوان به آخر رسیده» رو به رو می شوید. بعضی از گزارش ها میگفت «در بازی والیبال ایران- بلژیک فقط 30 بلیط فروخته شده است و بقیه گزینشی پرشده هست.»
تعداد زیادی از بازدیدکنندگان شبکه هاي مجازی هم در این باره تصویر العمل نشان دادند و از قول خودشان این عنوان را تحلیل کردند. بعضی از بازدیدکنندگان خبر دادند پشت درهای استادیوم زن هایي را دیده اند که جهت تماشای بازی کشور عزیزمان ایران و آرژانتین آمده بودند ولی پشت در ماندند. یکی از بازدیدکنندگان نوشت: «تلخ ترین عکس، برخورد نامناسب کارمند زن فدراسیون والیبال با دخترهای مشتاق بود. صف طولانی و درِ بسته. انگار پول می خواست بده جای بلیت. معطلی چندان.»
بعضی از خبرنگاران هم حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه را زیر نظر گرفتند و گزارش هایي در این باره دادند. خبرگزاری ایسنا نوشت: «با آنکه 300 تن از زنان در سالن والیبال بودند، گاه خوش حالی و هیجان با تذکرهایی از سوی ماموران زن همراه می شد.» علی فوق العاده یکی از خبرنگاران ورزشی هم در توییترش نوشت
که در استادیوم متوجه شد 472 زن با معرف و نزدیک به 40 زن با بلیت به استادیوم آمده اند. معرف ها هم مربی، بازیکن، مجلس و افراد دیگر بوده اند.» او ماجرای دیگری را هم روایت کرد، درمورد دختری که مدعی بود با کارت ملی خودش بلیت خریده ولی اسمش در فهرست نیست و راهش نداده اند.
در این میان زنان بسیاری با هشتگ #حق 49 درصدی شروع به اظهارنظر درمورد این مسئله در توییتر کردند. حقی که انها در سال هاي گذشته از دهه 90 در اختیار داشتند و حالا از دست داده بودند.کاربری به نام مهرنوش نوشت: «تصور کنید تو خونه نشستید و همۀ والیبال می بینند و شما ایستاده نگاه میکنید و بلند می شمارید یک دو سه. شما حق ورود به استادیوم ندارید.»
زینب نظرش را درمورد تصویر العمل مردم به اعتراض ارزش این طور نوشت: «اینکه با نگاه جنسیتی به بخشی از جامعه رو از حقوقش محروم میکنند یه طرف، اینکه هنگامی که اعتراض میکنی می گن واقعا اولویتت اینه؟ از اون هم بدتره؟» یکی دیگر از بازدیدکنندگان نگاهش را این طور مطرح کرد: «ولی واقعا با چه میزان و عدالتی نشستن فکر کردن چون آقایون فحش می دن، زن ها نباید برن استادیوم؟»
تنها بازدیدکنندگان زن نبودند که در این باره توییت کردند. تعداد زیادی از مردان هم نسبت به ممنوعیت ورود زن ها به استادیوم معترض بودند و انتقادهایشان را بیان کردند. مانند امیر که نوشت: «همایش استادیوم آزادی آقای روحانی رو که برگزار میکردیم خیلی از زن ها با گریه می گفتند یعنی می شه ما باز هم بیایم این جا؟!»
علی سلطانی نوشت: «آزادی ورود زنان به استادیوم فقط حق و خواست اون 49 درصد هم نیست. مردان زیادی هستن که سال هاست آرزوی استادیوم رفتن با زن ها رو دارن.»فحاشی در استادیوم و نامناسب بودن این محیط جهت زنان یکی از دلایلی است که بعضی از موافقان این ممنوعیت ذکر کرده اند.
بعضی بازدیدکنندگان به این گفته انتقادهایی وارد کردند. یکی از بازدیدکنندگان دلایل ممنوعیت ورود زنان را قانع کننده ندانست و نوشت: «فضای ورزشگاه را جهت زنان ناسالم میدانند، در حالی که کودکان میتوانند به ورزشگاه رفته و در معرض رفتارها و حرف هاي نامناسب قرار بگیرند.»
در همین مورد کاربر دیگری هم نوشت: «شما اجازه بده خانوما برن ورزشگاه، خودشون تصمیم می گیرن که فحش بشنون یا نه.»علی جورابچی یکی از عکاسان هم تجربه خودش را در این مورد نوشت: «7 سال پیش مسابقه بسکتبالی رو عکاسی میکردم که زنان هم بودن. آقایون فحاشی کردن داور مسابقه رو متوقف کرد و تذکر داد. تا آخر مسابقه فقط تشویق بود.»
کاربر دیگری هم با کمی طعنه نوشت: «چرا زنان رو به استادیوم راه نمی دین؟ چون محیطش مردانه هست. آیا محیطش مردانه هست؟ چون زنان رو راه نمی دیم. خیلی هم منطقی.»سورمه نوشت: «می دونین گریه دار ماجرا کجاست؟ اینکه تا حدود سال 90، ورود زنان به ورزشگاه هاي والیبال آزاد بود. یهو تصمیم گرفتن این در رو هم ببندن.»
حمید یکی دیگر از بازدیدکنندگان هم نوشت: «به اون عزیزانی که می گن محیط ورزشگاه ها مناسب زن ها نیست، باید بگم تمرین برادر من، باید کنار هم بودن رو تمرین کنیم تا یاد بگیریم.»
یکی از زنان عضو توییتر هم درمورد تجربه خودش نوشت: «چند سال پیش با خواهرام رفتیم استادیوم. هنوز هر وقت والیبال میبینم از اون روز بافایده با شوق حرف میزنیم.» بعضی از بازدیدکنندگان هم جواب فدراسیون والیبال به یکی از نمایندگان مجلس را منتشر می کردند که در جواب عدم فروش بلیط به زنان گفته بود: «خودتان بیایید و 10 نفر دیگر را هم بیاورید.»
خانوم میم و بعضی دیگر از بازدیدکنندگان هم به سراغ خطاب قرار دادن رییس جمهور رفتند: «آقای روحانی در دوران انتخابات دیدین که توی یه ورزشگاه چند برابر ظرفیت سالن زن و مرد کنار هم جمع شدن و هیچ مشکلی هم پیش نیومد.» کاربر دیگری هم نوشت: «من بعنوان یه دختر که رای دادم حق مطالبه گری دارم و می خوام که من و هم جنسام بتونیم تماشاگر مسابقه های ورزشی در استادیوم باشیم.»
به گزارش پارس ناز حالا بعد از گذشت دو سال دیگر، باز هم زنان محدودی به ورزشگاه راه پیدا کرده اند و تعداد کمی از انها با خرید بلیط وارد ورزشگاه شده است اند. روزنه اي که شاید بشود اسمش را روزنه امید گذاشت. هرچند جهت بازتر شدن نیازمند تلاش هاي زیادی هست. حالا باید دید ورود تعداد محدودی از زنان به ورزشگاه میتواند مقدمه اي جهت عوض کردن باشد؟
واژه های کلیدی: والیبال ایران | استادیوم | لیگ جهانی | ورزشگاه | استادیوم | مسابقه | فوتبال | ایرانی | ورزشگاه | والیبال | ممنوعیت
