نوشته ای راجع به علی پروین که حسابی جنجالی شد!

این حرف ها به شما نمی آید آقای پروین!

یادداشتی که سیامک رحمانی راجع به جمله علی پروین راجع به سروش رفیعی نوشته بود بازتاب های موافق و مخالف زیادی داشت. سردبیر روزنامه تماشاگران امروز راجع به علی پروین نوشته بود:«آن روزها پروین هنوز بت بود. مالک‌الرقاب پرسپولیس که روی حرفش حرف نبود. روزهایی که هنوز فکر می‌کردند او با چشم‌های تیله‌ای‌اش اول و آخر فوتبال هست، که با چشم‌غره رفتن‌هایش، با دشنام‌های میان دو نیمه‌ و با تکیه‌کلام‌های منحصر به فردش می‌تواند معجزه کند.
اما نسیم دوم خرداد وزیدن گرفته بود و داشت خیلی چیزها را با خود جابه‌جا می‌کرد. چیزهایی بزرگتر از پروین. بعد عجیب نیست که نخستین انتقادات جدی و تیغ‌دار به پروین هم در همان سال‌ها منتشر شد. آخرین سال‌های دهه هفتاد. حمیدرضا صدر که جوانتر بود و سر پرشورتری داشت و هنوز حوصله‌اش می‌کشید که با یکی مثل پروین دربیفتد.

تیتر «مردی که می‌خواست سلطان باشد» و مطلب ویران‌کننده او همان موقع رسانه‌ای شد. هنگامی که که همه دور برشان داشته بود که عالیجناب‌های سرخ و خاکستری را به زیر بکشند و فضای بهاری و فراخ، می‌طلبید که صابون به تن همه بخورد. در عالم ورزش و فوتبال هم چه کسی «گنده‌‌تر» از پروین. کی اسطوره‌تر و دسترسی‌ناپذیرتر از پروین. بعد ورزشی‌نویس‌های پرمدعا اول از همه سراغش رفتند و همه زور و اعتبارشان را گذاشتند تا آن هیمنه را به زانو درآورند. از سیستم علی‌اصغری‌اش نوشتند و از روابط پشت‌پرده‌اش نوشتند و از روابط منفعت‌طلبانه‌اش با مسئولان که او را وامی‌داشت روزی در حمایت از خاتمی امضا بدهد و روزی دیگر در وفاداری به ناطق. همان‌ها که پروین هنگامی که می‌دیدشان می‌گفت «بدنویس‌های من»!»

در ادامه و در بخشی دیگری از این یادداشت با اشاره به رفتارهای خاص علی پروین و علاقه اش به کسب درآمد از فوتبال آمده بود:« فرزند محله دولاب و زمین عارف، حالا داشت بوی خوش اسکناس را استشمام می‌کرد و مدت‌ها از دوره بی‌ام‌دبلیوی 2002 و بازی کردن با کفش چینی گذشته بود. داشت خودش را جمع‌و جور می‌کرد که از قلهک به کاخ لواسان کوچ کند و بساز و بفروشی فقط گوشه‌ای از تجارتش بود. در همین وقت بود که روزنامه‌نگارها از قرارداد کلان‌اش با پرسپولیس نوشتند و این که گران‌ترین مربی کشور عزیزمان ایران است.

نوشته ای راجع به علی پروین که حسابی جنجالی شد!

درآمدی بالاتر از همه ستاره‌های فوتبال. رقمی در حد مربیان تاپ اروپایی، جهت تیمی که در آسیا هم افتخار بزرگی نداشت. این افشاگری یکی از بزرگترین ضربات به هیبت سلطان بود. با وجود این او سال‌ها در پرسپولیس یا کنار تیم ماند. کسی فراموش نخواهد کرد که حتی هنگامی که از پرسپولیس جدا شد، هوادارانش و چند تا از ستاره‌ها را با خود برد و در مسابقه میان پرسپولیس و پاس و بقیه ابایی نداشت که سمت حریف را بگیرد.

اگرچه او هر لحظه پروین بود و همچنان کنارش ایستادن و تصویر انداختن جهت مدیران جذابیت داشت. همه فکر می‌کردند که بودن او به پرسپولیس اقتدار می‌دهد. جهت همین هم بارها به تیم نزدیک و دور شد. می‌خواست در نقش مدیر باشد و همه بودجه کلوب را قلفتی به حسابش بریزند، یا به عنوان عضو هیات مدیره یا مشاور یا هر چیز دیگر. ولی ردخور نداشت که جهت نگه داشتن‌اش باید سرکیسه را شل می‌کردی…»

و البته در بخش نهایی از این یادداشت که وقت جمع بندی بود ، می‌شد خواند:«علی آقا در یکی از همین شب‌های افطار به بازیکنان پرسپولیس بابت کوچ از تیم طعنه زده و گفته:«قبلا همه به عشق پیراهن بازی می‌کردن ولی الان به عشق پول بازی می‌کنن؛ الان همه چی شده است پول؛ تیم رفته آسیا ولی بازیکن تیمش رو ول می‌کنه میره» طعنه‌ای که گفتند بابت‌اش باید به سروش رفیعی بربخورد و لابد به طارمی و بقیه. روی حرف سلطان که نمی‌شود حرف زد. سلطان هنوز اسطوره هست. ولی بعید است این حرف‌ها روی وجدان کسی خط بیاندازد.

این تخم‌لق را سلطان در پرسپولیس شکست. او خودش جهت پول چنان از روی همه موانع پریده و روی همه ساق‌ها تکل زده که دیگر نتواند جهت کسی موعظه کند. پروین حتما اسطوره پرسپولیس و فوتبال است و می‌ماند، ولی نه در غیرت و علاقه به پیراهن و گذشتن از منافع مالی. در این بخش، سلطان بدترین الگوست. روزی باید او را در کلاس‌های تعصب تدریس کرد و به همه گفت، شما مثل سلطان نباشید. باید به همه گفت: شما به علی‌آقا نگاه نکنید!»

این یادداشت حسابی جنجالی شده است و موافقان سلطان حسابی به آن تاخته اند و البته عده ای هم هنوز اعتقاد دارند علی پروین غلط های زیادی را در تصمیماتش داشته و اتوبان رفاقتش خیلی وقت ها یک طرفه بوده است.

گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: khabaronline.ir

واژه های کلیدی: پرسپولیس | علی پروین | فوتبال | یادداشت | اسطوره | ورزش | حاشیه ورزشی |