تولدتان مبارک عالیجناب تختی! به مناسبت تولد 87 سالگی دنیا پهلوان تختی

ما و دنیای بدون دنیا پهلوان تختی

امروز 5 شهریور ماه، سالگرد تولد دنیا پهلوان غلامرضا تختی هست؛ مردِ مردان و پهلوان پهلوانان.

حکیم ابوالقاسم فردوسی قرن ها قبل در وصف میلاد و رشد سهراب، فرزند رستم نوشت:

تولدتان مبارک عالیجناب تختی! به مناسبت تولد 87 سالگی دنیا پهلوان تختی

«به اوج ز سرو سهی برترست
چو خورشید تابان به دو پیکرست

عبارات مهم : غلامرضا تختی – پهلوان تختی
برش چون بر پیل و بالاش برز
ندیدم کسی را چنان دست و گرز»

و شاید وقت آن است تا امروز این شعر را جهت دنیا پهلوان زنده‎روح بهره ببریم. قدیمی ها می گویند پهلوان تختی فقط یک ورزشکار نبود؛ همان طور که فقط یک خیرخواه اجتماعی یا یک صورت سیاسی نبود.

او یکی از مردم بود، یکی از همان قهرمانانی که نسل ارزش انگار در حال انقراض هست. قدیمی ها هنوز بر سر نام و نشان دنیا پهلوان قسم می خورند و هنوز هم غلامرضا تختی جهت ارزش «آقاتختی» هست. و چقدر شیرین که لقب «آقایی» را از مردم بگیری.
در مورد تختی، هر چه بود گفته شده است و همه را می دانید. از زندگی جالب یک پهلوان تا قبول مسئولیت های اجتماعی و رسیدن به صورت ای محبوب و مورد اعتماد که به خاطرش گونی، گونی پول جمع شد تا زلزله زدگان بوئین زهرا احساس وحشت و تنهایی نکنند. امروز 5 شهریورماه مصادف با سالگرد تولد آقاتختی هست. کسی که نماد جوانمردی و اسطوره ورزش مملکت بود.

بودند قهرمانانی که مدال آوردند، قهرمان شدند و رفتند ولی مثل تختی کمتر پیدا شد. مثل او جوانمرد که پای مصدوم حریف را در طول یک مسابقه از ذهنش کنار بگذارد و با فنون دیگر برنده مسابقه شود. مثل او که به خاطر حضور تیم ملی در اکباتان، پلیس مجبور شد راه ها را ببنندد و از تجمع مردم عاشق تختی در اطراف سالن کشتی جلوگیری کند.

به مناسبت سالگرد تولد دنیا پهلوان غلامرضا تختی, یادی می کنیم از این پهلوان هر لحظه زنده!

امروز، دنیای بدون تختی شده است دنیای مادیات. شده است دنیایی که قهرمان بسکتبال کشورمان مجبور به دستفروشی و در نهایت فوت در کنار خیابان هست. قهرمان کشتی باید در جنوب کشور سمبوسه بفروشد و قهرمان کریکت سر کوچه ارزش به ماشین های عبوری بنزین بفروشد آن هم با دبه های پلاستیکی!

دنیای بدون تختی، دنیایی است که یک نقاش پوسترهای سینمایی باید در پیاده رو بنشیند و منتظر لطف دیگران باشد، قهرمان دیگر در تنهایی و بی پولی با سرطان دست به گریبان شود و قهرمان دیگر از کشور عزیزمان ایران برود و در اروپا خیابان گردی کند.

دنیای بدون تختی، دنیایی شد که زشتی و پلیدی را باردار بود. دنیایی بدون رحم و سختگیرانه جهت آنها که دل ارزش می خواست یک ناجی داشته باشند. دل ارزش می خواست کسی برود روی تشک و بدون اینکه حریفش را آزار بدهد، دل یک ملت را شاد کند. دنیایی که در آن، بنشینی در یک قهوه منزل و مشغول نوشیدن چای شوی و همزمان از رادیو بشنوی که «آقاتختی» جهت کمک به نیازمندان فلان کرد و بهمان کرد.

امروز سالروز میلاد دنیا پهلوان تختی هست. او اگر زنده بود، اگر آن فوت رازآلود برایش رقم نمی خورد، امروز باید شمع 87 سالگی اش را فوت می کرد. امروز باید مرد به خیلی ها درس ادب می داد. دنیای امروز ما مدال های زیادی دارد ولی «آقاتختی» ندارد و این نهایت بداقبالی ماست.

گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: خبرورزشی

واژه های کلیدی: غلامرضا تختی | پهلوان تختی | قهرمانان | مسابقه | قهرمان | خیابان | تنهایی | ورزش