نفتی که داریم، نفتی که نداریم

نفتی که داریم، نفتی که نداریم

عبارات مهم : تکنولوژی – ایرانی

نفتی که داریم، نفتی که نداریم

رضا زندی، روزنامه نگار و تحلیلگر در یادداشتی در روزنامه شرق با طرح این سئوال نوشت:آیا می دانید مقدار نفت و هیدروکربورهای مایع کشور عزیزمان ایران حدود ٧٥٠ میلیارد بشکه برآورد شده است است؟ آیا می دانید از این مقدار، حداکثر می توانیم ١٥٥ میلیارد بشکه برداشت کنیم؟

تازه اگر شرایط عادی باشد، توسعه استاندارد پیش برود و شرکت های بزرگ نفتی با تکنولوژی و سرمایه ارزش در کنار تمام ظرفیت های داخلی فعال شوند. ضریب برداشت از مخازن نفتی ایران، کمی کمتر از ٢٧ درصد هست. به عبارت راحت تر هر یک درصد زیاد کردن ضریب بازیافت می تواند تولید نفت کشور عزیزمان ایران را هفت و نیم میلیون بشکه زیاد کردن دهد. قیمت نفت را که ٥٠ دلار در نظر بگیرید، یعنی با این کار سه میلیارد و ٧٥٠ میلیون دلار زیاد از پولی که امروز نفت به ما می دهد، عایدمان می شود. ولی یک دلار هم از این ثروت هنگفت با شعار به دست نمی آید.

تکنولوژی | ایرانی | ایران | میلیون | میادین | اخبار اقتصادی و بازرگانی

١- «یادآوران» و «آزادگان» با ٦٥ میلیارد بشکه ذخیره نفتی، دو میدان بزرگ نفتی کشور عزیزمان ایران هستند. «اخیرا بعضی شرکت ها جهت توسعه این میادین زیاد کردن ضریب بازیافت معادل ١٥ درصد را پیشنهاد کرده اند». این را دیروز معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت کشور عزیزمان ایران در امور توسعه گفت. هنگامی که قرار بود قرارداد مطالعه میادین سوسنگرد، چشمه خوش و پایدار غرب با شرکت گسترش نوسازی امضا شود. مفهوم این حرف این است که حدود ١٠ میلیارد بشکه به نفتی که می توانیم از میادین آزادگان و یادآوران برداشت کنیم افزوده می شود. عدد و رقم برایتان نوشتم تا راحت بتوانید اوضاع حساس امروز کشور عزیزمان ایران را جهت پیشرفت درک کنید. ما منابع بزرگ نفتی داریم، ولی سرمایه مالی کافی و تکنولوژی روز را در اختیار نداریم. جهت هر توسعه ای چهار رکن منابع اولیه، سرمایه (انسانی و مالی)، تکنولوژی و بازار مورد نیاز هست. به نظر شما کشور عزیزمان ایران در چه شرایطی می تواند این چهار رکن را کنار یکدیگر قرار دهد؟

٢- «اگر فضای سیاسی کشور این اجازه را داده بود که مدل تازه توسعه صنعت نفت که در دولت به تصویب رسیده، سریعتر اجرائی شود، امروز شاهد ایجاد حجم درخورتوجهی از اشتغال در کشور بودیم». این حرف را کسی می زند که زمانی معاون وزیر نفت بوده، با دولت های متفاوت کار کرده و امروز مدیر شرکت گسترش و نوسازی صنایع کشور عزیزمان ایران هست. در مدل تازه قراردادهای نفتی ١١ شرکت بزرگ ایرانی تأیید صلاحیت شده است اند تا شریک شرکت های خارجی شوند و پروژه های بزرگی در صنعت نفت کشور عزیزمان ایران اجرا کنند. از پتروپارس تا قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، از شرکت گسترش تا مپنا. اگر قراردادهای تازه نفتی امضا شوند، یعنی کارخانه های داخلی زیادی کار می گیرند و مهندسان و جوانان روزنه ای تازه جهت کار پیدا می کنند.

٣- زنده باد و مرده باد در نفت کار نمی کند. صنعت نفت کشور عزیزمان ایران با همکاری همه طرف های داخلی باید توانمند شود. یادمان نرفته است که در هشت سال، شش سرپرست و وزیر بر مسند نفت نشسته اند.

واکاوی گذشته، در مجال این نوشته نیست. صنعت نفت توسعه می خواهد. به نفع همه است که اجازه دهند صنعت نفت در مسیری معقولانه جهت توسعه خود گام بردارد. مسیری که ضمن استفاده از توانمندی های داخلی با دنیا تعامل می کند؛ وگرنه از دنیا که هیچ، از همسایگانمان هم عقب می مانیم. یادتان است که نفت و هیدروکربورهای مایع کشور عزیزمان ایران حدود ٧٥٠ میلیارد بشکه برآورد شده است است و ما حداکثر می توانیم ١٥٥ میلیارد بشکه برداشت کنیم. تازه اگر… .

نفتی که داریم، نفتی که نداریم

واژه های کلیدی: تکنولوژی | ایرانی | ایران | میلیون | میادین | اخبار اقتصادی و بازرگانی