به نام کودکان کار، به کام مدیران بعضی خیریه‌ها ، کاهش آسیب‌های اجتماعی در گرو زیاد کردن نظارت بر عملکرد سمن ها

*شرایط پیش رو، عملکرد ناموفق سمن ها را تایید می کند

تعداد روز افزون کودکان کار، مانند سایر قربانیان آسیب های اجتماعی، عملکرد ناموفق مجموعه های خیریه ای را که با این اهداف شروع به فعالیت می کنند را تایید می کند.

امان الله قرائی مقدم جامعه شناس اعتقاد است: در شرایط فعلی آسیب های اجتماعی در اغلب جوامع دنیا رو به زیاد کردن است و تنها راه مهار و کنترل این معضلات، در حمایت مردم و شرکت های مردم نهاد خلاصه می شود.

وی افزود: نقش شرکت های مردم نهاد در مسأله تامین امنیت روانی و اجتماعی کودکانی که به علت بدسرپرست و یا بی سرپرست بودن در معرض انواع آسیب ها قرار دارند بسیار حائز اهمیت است و این مراکز با عملکرد موفق می توانند در توانمندسازی کودکان آسیب دیده در مباحث آموزشی و خارج کردن آن ها از تناوب بی خانمانی تلاش کنند.

این جامعه شناس تصریح کرد: فقر و اعتیاد عامل مهم زیاد کردن کودکان کار و خیابانی است و به گفته مسئولان بهزیستی به علت کمبود بودجه، ساماندهی این امر با فعالیت نهادهای دولتی ممکن نیست.

قرائی مقدم گفت: نگاهی گذرا به تعداد و شرایط کودکان کار و خیابان نشانگر عملیات ضعیف و ناموفق شرکت های مردم نهاد در حل این آسیب است.

وی اظهار داشت: علی رغم اینکه همکاری خیران به عنوان تکیه گاه مهم مراکز خیریه با انواع مختلف، مشارکتی قابل قبول و در خور توجه هست، اغلب مراکز خیریه در حال حاضر عملکرد چندان موفقی را در زمینه کم کردن آسیب های اجتماعی ارایه نمی کنند و شرایط پیش رو، عملکرد ناموفق سمن ها را تایید می کند.

این جامعه شناس افزود: میزان نظارت و کنترل مورد نیاز بر شرکت های مردم نهادی که در حوزه کودکان کار و خیابان فعالیت دارند، کافی نیست؛ از سوی دیگر محدودیت هایی که مددکاران اجتماعی در اینگونه مراکز با آن روبرو هستند بر این نتیجه های ضعیف دامن می زند.

قرائی مقدم تاکید کرد: مسئولان در وهله نخست، نظارت خود را بر شرکت های مردم نهاد که با تکیه بر سرمایه ارزشمند اعتماد و همکاری مردم فعالیت می کنند، زیاد کردن دهند؛ در مرحله بعد نیز امکان فعالیت افراد متخصص و آگاه همچون مددکاران اجتماعی را فراهم کنند.

*مدیران غیر متخصص، اعتماد مردم به خیریه ها را خدشه دار می کنند

استقبال از حضور مردم در کم کردن آسیب های اجتماعی، باید با نظارت دقیق دستگاه ها بر عملکرد خیریه ها همراه باشد.

احسان رحیمی فعال اجتماعی و از عوامل اجرایی یکی از خیریه های استان فارس نیز در خصوص عملکرد موسسات مردمی در حوزه کودکان کار اعتقاد است: در شرایط فعلی که بهزیستی و سایر نهادهای دولتی از همکاری شرکت های مردم نهاد در پای کار آمدن جهت حل معضلات اجتماعی استقبال می کند، حمایت همه جانبه مردم به عنوان راه درمان قطعی آسیب های اجتماعی به خاص در حوزه کودکان کار و خیابان به حساب می آید.

وی افزود: بهزیستی باید نظارت و همکاری خود را با شرکت هایی که در جهت کم کردن آسیب های اجتماعی فعالیت دارند جهت حل معضلات زیاد کردن دهد.

این فعال اجتماعی تصریح کرد: در مقوله نظارت بر عملکرد شرکت های مردم نهاد در قالب خیریه، نشانه براق سازی در چگونگی عملکرد این مجموعه ها به حساب می آید؛ آیا که این براق سازی و ارایه نتیجه های قابل لمس در معضلات اجتماعی، اعتماد مردم را نسبت به مجموعه های خیریه تقویت می کند.

رحیمی ادامه داد: در حال حاضر در استان فارس، حدود 500 مرکز خیریه که به طور رسمی و ثبت شده است فعالیت خود را دنبال می کنند وجود دارد؛ ولی متاسفانه اغلب این خیریه ها تنها به انجام امور سطحی بسنده کرده و عملکرد هدفمندی را ارایه نمی کنند.

وی افزود: بعضی از مدیران خیریه های متفاوت در سراسر کشور، با توجه به روابطی که دارند مجوز تاسیس مرکز خیریه را اخذ کرده و بعد از آن، نسبت به اجرای دستورالعمل اساس شکل گیری خیریه ها توجه چندانی ندارند؛ به عبارتی فعالیت آن ها در کمک های حداقلی به مددجویان شناسایی شده است خلاصه می شود.

این فعال اجتماعی تاکید کرد: تنها بعضی از مراکز خیریه که تعدادشان اندک است در ایجاد پیوند ارتباطی بدون هر واسطه ای، میان خیران و مددجویان و در نهایت توانمندسازی مددجو تلاش می کنند.

رحیمی گفت: از بین بردن عامل واسطه میان مددجویان و خیران، موجب تسهیل در ارایه خدمات جهت آسیب دیدگان و کم کردن معضلات اجتماعی می شود.

وی افزود: بهزیستی باید نظارت خود را بر شرکت های خیریه مردمی زیاد کند؛ آیا که رشد تاسیس مراکز خیریه با آمار آسیب دیدگان اجتماعی و مددجویان تحت حمایت هیچگونه تناسبی ندارد.

این فعال اجتماعی زیاد کردن تعداد کودکان کار و خیابان را نتیجه عملکرد ضعیف اغلب مراکز خیریه دانست و گفت: مسئله امروز ما در حوزه آسیب های اجتماعی، نبود و یا کمبود مراکز خیریه نیست بلکه، نظارت بر نحوه فعالیت این مراکز کافی نبوده است.

خودش را به زور و تقلای کودکانه تا شیشه ماشین های پشت چراغ قرمز اوج می کشد و با تکه پارچه ای نمدار، شروع به پاک کردن شیشه ها می کند. از رنگ و روی پریده و تن نحیفش پیداست که از سوء تغذیه نیز زحمت می برد و اخم و عبوسی بعضی همشهریانش، آسمان چشمان بی رمقش را بارانی می کند.

کودکانی که هر روز به بهانه حمایت از آن ها خیریه ها و NGO های بسیاری تاسیس می شوند و در صدر اهداف خود، مسأله حمایت از کودکان کار و خیابان را مطرح می کنند. مسئولان راه فعالیت سمن ها را هموار کنند و از سوی دیگر، میزان نظارت خود بر عملکرد مدیران و عوامل اجرایی در مراکز خیریه ای که با نشانه کم کردن آسیب های اجتماعی اخذ مجوز می کنند را زیاد کردن دهند.

گزارش از فرزانه فراهانی

انتهای پیام/