۵۰ میلیارد دلار منزل خالی در پایتخت ایران وجود دارد | تمام ظرفیت زیستی پایتخت را به حراج گذاشته‌اند / آخوندی

آخوندی: ۵۰ میلیارد دلار منزل خالی در پایتخت ایران وجود دارد | تمام ظرفیت زیستی پایتخت را به حراج گذاشته اند

عبارات مهم : ایران

شهروند در گفتگویی با عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی به بعضی پرسشها پایتخت ایران پرداخته است که بخشی هایی از ان را می خوانید؛

۵۰ میلیارد دلار منزل خالی در پایتخت ایران وجود دارد | تمام ظرفیت زیستی پایتخت را به حراج گذاشته‌اند / آخوندی

سیاست های منزل سازی تنها در اختیار دولت نیست، تراکم فروشی شهرداری پایتخت ایران هم یکی از مسائلی است که اخیرا مدیر جمهوری هم به آن اشاره کرده است.

برای این که ببینیم شهرداری پایتخت ایران در امر منزل سازی چه مسائلی را به وجود آورده است، به آمار مراجعه می کنیم. آمار سال ٩٥ می گوید در همین پایتخت ایران ٤٩٠ هزار واحد مسکن خالی وجود دارد اگر حداقل ١٠٠ هزار دلار جهت هر منزل قیمت بگذاریم یعنی ٥٠ میلیارد دلار پول ملت را در پایتخت ایران تلف کرده اند. منزل هایی که در مناطق ٢٢ و ٤ و ٥ و ١٧ درست کرده اند، باعث شده است ٣,٩ میلیون واحد مسکونی در پایتخت ایران ساخته شود که ظرفیت سکونت پذیری این واحدها بیش از ١٣ میلیون نفر جمعیت است الان جمعیت پایتخت ایران ٨.٧ میلیون نفر است. این منزل سازی عظیم صورت گرفته ولی همین حالا در پایتخت ایران تعداد زیادی از مردم یا اجاره نشین هستند یا در بد مسکنی مطلق زندگی می کنند. در عین حال حضرات ادعای عدالت دارند. کدام عدالت؟

شهروند در گفتگویی با عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی به بعضی پرسشها پایتخت ایران پرداخته است که بخشی هایی از ان را می خوانید؛

شهرداری پایتخت ایران از ٨٦ تا ٩٢ جهت منطقه یک پایتخت ایران صد و یک هزار پروانه ساخت صادر کرده است؛ یعنی حدودا ٣٠٠ هزار نفر را فقط به جمعیت منطقه یک پایتخت ایران اضافه کرده اند این عدد به معنای تخریب گسترده باغات و فضای سبز پایتخت ایران هم هست. در شهر فروشی کارهای عجیب و غریبی انجام داده اند. به نظر شما با این شرایط زیاد کردن منزل سازی در پایتخت ایران امکان پذیر است؟ یعنی می توان از ١٣ میلیون نفر به ١٥ میلیون نفر ظرفیت پایتخت ایران را زیاد کردن داد؟ تازه همه اینها در شرایطی است که همین الان می بینیم با ٨,٧ میلیون نفر چه مشکلاتی جهت این شهر بوجود آمده است. این هایی که الان ادعای عدالت گستری و مدیریت می کنند تمام ظرفیت های زیستی نسل فعلی و نسل های بعدی را به حراج گذاشته اند.

همزمان با ورود شهردار پایتخت ایران به مسابقه های انتخاباتی یکی از انتقاداتی که علیه او مطرح می شود عنوان شهرفروشی است. این شهرفروشی در پایتخت ایران به چه صورت هایی انجام شد؟

کاری که در شهر انجام می دهند تهاتر ظرفیت های زیستی شهر با گروه های سازنده قدرتمند بر سر اجرای پروژه هایی است که معلوم نیست چقدر نیاز واقعی شهر بوده. پل صدر نمونه بارز شهرفروشی در پایتخت ایران است، بیش از یک میلیارد دلار هزینه احداث این پل بوده نه ترافیک محلی را حل کرد و نه کمک کرد ترافیک عبوری شهر سبک تر بشود. تمام حقوق همسایه ها را از بین برده بعضی جاها پل از فاصله ٣ متری پنجره مردم عبور می کند. در عین حال فکر می کنید هزینه ساخت از کجا تأمین منابع شده؟ یک بخشی از ظرفیت های آینده شهر را که در مالکیت شهرداری بوده به گروه های سازنده واگذار کرده اند. من نمی دانم این افراد چگونه از نظر ذهنی حداقل خود را آماده کرده اند که سوگند یاد کنند که از حقوق مردم دفاع کنند؟

در اکباتان ١٩,٥ هکتار فضای سبز مشاع ساکنان اکباتان را گرفته اند و مگامال ایجاد کرده اند. حالا من نمی خواهم به ابعاد حقوقی آن ورود پیدا کنم، ولی زمانی نمایندگان ساکنان به جلسه شورایعالی شهرسازی و معماری آمدند و معترض بودند که چرا شهرداری در فضای سبز مشاع ملک ما به یک نفر اجازه داده است که مگامال احداث کند؟ این بحث ها را در مشهد هم داریم. بیش از ٢٦٥ هکتار فضای سبز و کاربری عمومی را تغییر کاربری انتفاعی داده اند و جهت بیش از ٢٨ برج بلند اطراف حرم امام رضا(ع) خارج از ضابطه پروانه صادر کرده اند. این فقط مواردی است که در شورایعالی طرح شده است و گرنه تعداد آن بیش از این است. جناب شهردار مشهد در جلسه شورا حضور پیدا کرد و جایگزین توضیح فقط گستاخی کرد. که مراتب به وزارت کشور منعکس شد. هرچند نماینده وزیر کشور عضو جلسه است و خود ناظر بر واکنش‌ها خارج از عرف اداری ایشان بود.

۵۰ میلیارد دلار منزل خالی در پایتخت ایران وجود دارد | تمام ظرفیت زیستی پایتخت را به حراج گذاشته‌اند / آخوندی

به عنوان وزیر راه و شهرسازی بیش از دیگر وزرا در مورد شهرهای مغشوش و اغتشاش در شهرسازی و معماری سخن گفته اید. فکر می کنید چه شد که به این وضع فعلی در شهرسازی و مدیریت شهری رسیدیم؟

ارزیابی من این است که دو رخداد تاریخی در کشور عزیزمان ایران شهرهای ما را دچار اغتشاش کلی کرد. اول ورود مدرنیته بود که پس از انقلاب مشروطیت وارد شهرهای کشور عزیزمان ایران شد و همه آنچه را که داشتیم مورد تردید قرار داد. البته باید توجه داشت نوع مدرنیته ای که وارد کشور عزیزمان ایران شد متاثر از چپگرایی و ادبیات بلشویکی بود که زیاد مایه انسانی و شهربندی تمدن ایرانشهری را مورد تاخت و تاز قرار داد. یک حمله بسیار گسترده به داشته های فرهنگی ما صورت گرفت که از اتفاق همراه شد با درآمدهای نفت.

شهروند در گفتگویی با عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی به بعضی پرسشها پایتخت ایران پرداخته است که بخشی هایی از ان را می خوانید؛

همزمانی این دو عامل یعنی مدرنیته چپ زده تک ساحتی با پول نفت باعث شد فن سالاری و کالبدگرایی افراطی در صدر پرسشها قرار گیرد. ردپای این دو پدیده را در تحولات شهری از دهه ٢٠ به بعد به شکل بسیار افراطی می توان در تمام شهرها مشاهده کرد. حتی در رژیم گذشته هم می بینیم شاه هم هنگامی که می خواهد از خودش دفاع کند زیاد با همین منطق طراحی شده است به وسیله حزب توده از خودش دفاع می کند. منطق شاه نوعی سرمایه داری دولتی بود که با مبنای چپ گرایانه حزب توده همخوانی بیشتری داشت.

در نتیجه تمام آمارهایی که ارایه شد، آمارهای طرح های عمرانی و آمدن تکنولوژی های جدید به کشور عزیزمان ایران است؛ به عنوان نمونه جنبه های معنایی زندگی به تعداد سالن ها و صندلی های سینما یا تعداد تخت های بیمارستان تقلیل پیدا کرد. بعدها هم این سیطره و هیمنه چپ در جریان انقلاب مشهود است. همین حالا هم جناح هایی که داعیه راست گرایی دارند رفتارشان متاثر از نوعی ادبیات چپ گرایانه افراطی است. پرداخت یارانه، مسکن مهر و غیره هم در همین گفتمان تشریح می شود. هنوز همه چیز با تعداد پروژه توجیه می شود. با یک بحث معنایی مقدماتی سریعا به سراغ همان مباحث پروژه ای و کالبدی بازمی گردند. خُب، نتیجه چنین دیدگاهی همین شهرهای غیرقابل سکونتی است که مشاهده می کنیم. درحال حاضر می بینیم که پایتخت ایران به تنهایی ١٠ درصد و با حومه تا ٢٠ درصد از جمعیت کشور عزیزمان ایران و اگر نسبت به جمعیت ٥٠ میلیونی شهری در نظر بگیریم تقریبا ٣٠ درصد جمعیت شهری را در خود جای داده است.

۵۰ میلیارد دلار منزل خالی در پایتخت ایران وجود دارد | تمام ظرفیت زیستی پایتخت را به حراج گذاشته‌اند / آخوندی

البته این سیر فزاینده شهرنشینی تنها مختص پایتخت ایران نیست. فکر می کنم کلانشهرهای دیگر هم تقریبا چنین وضعیتی دارند.

بله، به عنوان نمونه در مشهد ٣ میلیون جمعیت در برابر نیشابور با ٣٠٠ هزار نفر جمعیت داریم. در خود شهرها هم نه مفهوم تعلق باقی مانده و نه شبکه های اجتماعی شهری وجود دارد. آنچه می بینیم توده های کالبدی است. همین پایتخت ایران زیاد شبیه یک جنگل ساختمانی است که از هر طرف گسترش پیدا کرده است. باید توجه داشته باشیم که ساختارهای منطقه ای و هویت اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار است. در حوزه پرسشها سیاسی می توانیم این پرسش را مطرح کنیم که نمایندگان مجلس از چه محلاتی هستند؟ بسیاری از محله های پایتخت ایران در ساختار اجتماعی هیچ نماینده ای ندارند و بسیاری از طبقات از لحاظ اجتماعی عملا فروپاشیده اند و به نظر من فاجعه بزرگ جهت هویت شهری ما همین است.

واژه های کلیدی: ایران | جمعیت | میلیون | میلیونی | شهرداری | شهرسازی | اخبار اقتصادی و بازرگانی