معلمان هنوز چماق‌های زیرزمین وزارتخانه را از یاد نبرده‌اند

معلمان هنوز چماق های زیرزمین وزارتخانه را از یاد نبرده اند

عبارات مهم : آموزش

حمیدرضا حاجی بابایی؛ وزیر آموزش و پرورشِ دولت دهم و مدیر کنونیِ کمیسیون تلفیق برنامه ششم در مجلس شورای اسلامی؛ کسی که پس از گذشت چندی از ورودش به مجلس، سودای ریاست جمهوری را در سر پروراند که البته صلاحیتش احراز نشد، فردی که از بدور ورودش به منزل ملت، نقدِ دولت روحانی را در پیش گرفت! فردی که کاش پیش از ایستادن در جایگاه منتقد، انصاف بخرج می داد و نخست جهت یک بار هم که شده، کارنامه و عملکرد خود را در دوران وزارتش در وزارت آموزش و پرورش، هرچند گذرا، ولی مرور می کرد. او در آخرین اظهاراتش، در یک شوی انتخاباتی، در ارزیابی عملکرد دولت یازدهم، گفت: «دیگر وقت انشاء و دیکته نویسی دولت تمام شده است و اکنون در ایام نهایی عمر ۴ ساله دولت، ۸۰ میلیون معلم دیکته های نوشته شده است را تصحیح و به آنها نمره می دهند.»

معلمان هنوز چماق‌های زیرزمین وزارتخانه را از یاد نبرده‌اند

استخدام های بی ضابطه و قلع وقمع های از یاد نرفته است

این ۸۰ میلیون معلمی که از آنها می گویید، هیچ گاه برخوردهای چکشی و پوپولیستی شما، قلع و قمع های جناحی، استخدام های بی ضابطه و مبتنی بر رابطه، بی توجهی به تخصص و تعهد، انتقال اضطراری معلمان دبیرستان به مقطع ابتدایی و نیز تغییر عجولانه و غیرکارشناسی نظام آموزشی کشور و کمبود 24 هزار نفر در دوره ابتدایی در آخرهای دولت دهم را که البته همچنان شاهد تبعات مخرب آن هستیم، فراموش نکرده اند و جالب اینکه اگر بنا به تصحیح برگه های خوش نوشتار انشاء و املای شما بود، شمارش غلط ها از دستشان در می رفت.

استخدام 40 هزار نفر با ولی و اگر های فراوان در دولت گذشته/افراد بی تجربه، معلم شدند

وزیر اسبق و مدیر کنونیِ کمیسیون تلفیق برنامه ششم در مجلس که حالا دیگر امتحان خود را در آموزش و پرورش پس داده، بارها در مصاحبه و سخنرانی‌ها، در نقش منتقد از دولت

اگر منصف باشید، حتماً آگاه هستید که ردیف های استخدامی پیش خور شده است (استخدام های پیمانی) در دولت گذشته، این دولت را با چه چالش هایی مواجه کرد؟ ۴۰ هزار نفر استخدام شدند، آنهم با ابهامات و ولی و اگرهای فراوان راجع به سلامت آزمون و افراد پذیرفته شده. افرادی که از نیروهای آزاد و رشته های غیرمرتبط بودند و حتی یک ساعت هم در کلاس های تربیت معلم شرکت نکردند، با روش های تدریس آشنا نبودند و نهایتاً در کسوت معلم در کلاس های درس حاضر شدند. اگر روزی پرونده های استخدامی آن دوره، یک بار دیگر باز و بررسی شود، معلوم نیست چه پاسخی جهت آن خواهید داشت؟

کلاس ششم فعال شد/ نمازخانه ها و انباری ها به کلاس درس تبدیل شدند

زمانی که آموزش و پرورش به ۴۰ هزار نیروی انسانی نیاز داشت، بدون مقدمه کلاس ششم فعال شد، شرایطی ایجاد کردید که نظام آموزش کشور علاوه بر کمبود نیروی انسانی، با بحرانِ فضای آموزشی هم دست بگریبان شد و به لطفِ نواندیشیِ شما و دوستان در مواجهه با این معضلات، نمازخانه ها و انباری های مدارس به کلاس درس تبدیل و دبیران و معلمانِ متوسطه و راهنمایی، راهی کلاس های ابتدایی شدند!

از اینها که بگذریم … به سخنان تاسف بار بعضی از مسوولان در دولت فعلی می رسیم؛ هنگامی که شنیدیم علی اصغر فانی در مراسم تودیع خود، در سخنانی جنجالی به کتک زدن معلم ها در دولت دهم اشاره کرد و گفت: «در دولت قبل زمانی که معلمان جلوی وزارتخانه تجمع اعتراضی داشتند، با چماق هایی که در زیر زمین وزارتخانه بود، معلمان را کتک زدند و دمِ ظهر به آنها ناهار دادند!» معلمان کتک خوردند و حرمت آنها شکسته شد و این قشر هنوز این چماق ها را از یاد نبرده اند، حال فکر کنید؛ این ۸۰ میلیون معلمی که می گویید، امروز باید به دیکته و انشاء دولت یازدهم نمره بدهد، آن روز به علت اهمال کاری دولتمردان دولت دهم، چه نمره ای دادند؟

معلمان هنوز چماق‌های زیرزمین وزارتخانه را از یاد نبرده‌اند

منتقدی که حالا دیگر جایگاهش میان معلمان کمرنگ شده است است

وزیر اسبق که حالا دیگر امتحان خود را در آموزش و پرورش پس داده، در حال حاضر بارها در مصاحبه و صحبت ها، در نقش منتقد از دولت فعلی و آموزش و پرورش و مدیریت آن ظاهر شده است است که باید در اینجا متذکر شد که دوره ای که دولت بالاترین درآمد نفتی را داشت، شما طی ۴ سال چه کردید که حالا بتوان از این دولت آن هم با کمترین درآمد نفتی انتظار داشت؟

اما وزارت آموزش و پرورش دولت یازدهم، جهت خروج از چالش ها به بررسی و احصای قریب به 1000 چالش و اتخاذ روش کیفیت بخشی و تدوین پنج سیاست مهم جهت آموزش و پرورش پرداخت که می توان به توسعه و گسترش همکاری های مردمی، ارتقای مدیریت آموزشگاهی، تمرکززدایی، عملیاتی کردن بودجه اشاره کرد. دولت دهم هر آنچه بود و هر قدمی که جهت معلمان برداشت، آخر یافت که البته میراث ماندگار و مخربش همچنان ملموس است. با روی کار آمدن دولت یازدهم، آنطور که معلمان، کارشناسان و فعالان صنفی بر آن تاکید دارند، این است که آموزش و پرورش و دولت هر آنچه که داشت، جهت معلمان انجام داد.

وزیر اسبق و مدیر کنونیِ کمیسیون تلفیق برنامه ششم در مجلس که حالا دیگر امتحان خود را در آموزش و پرورش پس داده، بارها در مصاحبه و سخنرانی‌ها، در نقش منتقد از دولت

این کارها از چانه زدن جهت اخذ ردیف های استخدامی گرفته تا باز شدن فضا جهت فعالیت های صنفی، اجرای طرح رتبه بندی معلمان (افزایش 150 تا 500 هزار تومانی حقوق)، زیاد کردن میانگین حقوق به 2 میلیون و دویست هزار تومان در سال 96 و … . هرچند که این کارها هنوز معلمان را اقناع نکرده، چرا که معتقدند؛ زیاد کردن حقوق آنطور که باید و شاید صورت نگرفته و همچنان خواستار برطرف تبعیض و کم کردن فاصله حقوق با سایر دستگاه ها هستند.

آموزش و پرورش در”دولت دهم و یازدهم” از منظر یک کارشناس و فعال صنفی

معلمان هنوز چماق‌های زیرزمین وزارتخانه را از یاد نبرده‌اند

محمد حبیبی؛ کارشناس آموزشی و فعال صنفیِ معلمان در گفت وگو خبرنگار ایلنا، در نقد عملکرد حمیدرضا حاجی بابایی؛ وزیر آموزش و پرورش در دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد افزود: در دوران وزارت حاجی بابایی از منظر آموزشی تصمیمات عجیب و غریبی گرفته شد که تغییر سیستم ۶ – ۳ – ۳ مهمترینِ آنها است. می توان نشست و ساعت ها به لحاظ کارشناسی راجع به این طرح صحبت و مباحثه کرد که آیا خوب است یا بد، ولی هنگامی که قرار است؛ طرحی در یک ساختار آموزشی اجرا شود، یقیناً مورد نیاز است که زیرساختها و پیش زمینه های آن طرح آماده شده است باشد. در حالی که زمانی که ایشان این طرح مصوب واجرای آن را ابلاغ کرد در حقیقت هیچ یک از زیرساختها و پیش زمینه های ضروریِ جهت اجرا، آماده نبود. در نتیجه اتفاقات وحشتناکی افتاد که نمونه های بسیار آن در همان وقت در رسانه ها منعکس شد.

حبیبی ادامه داد: از دیگر پرسشها مورد نقد وزارت حاجی بابایی، باید به کمبود شدید نیروی آموزشی، آنهم در مقطع ابتدایی که از لحاظ آموزشی مهمترین مقطع است، اشاره کرد. این یک واقعیت است که شخصیت دانش آموز در مقطع ابتدایی شکل می گیرد و این بخش از روند آموزش، نقشی بسیار پررنگ و موثر در مدارجِ ترقی که قرار است؛ دانش آموز در آینده طی کند، دارد.

در خوزستان یک آشپز، معلم اول ابتدایی شد

این فعال صنفیِ معلمان مدعی شد: در دوره وزارت ایشان دیدیم نیروهای خدماتی در مواقعی بعنوان معلم به کار گرفته شدند. همه به خاطر دارند که در خوزستان یک آشپز را بعنوان معلم اول ابتدایی به علت کمبود نیرو به کار گرفتند. این موارد ضربات بدی به ساختار آموزشی وارد کرد؛ هم به ساختار ضربه زد و هم به نسلی که قرار بود در آن وقت و در آن سیستم نخستین قدمها را جهت یادگیری بردارد.

وی گفت: علاوه بر این، مشخصاً در دوران وزارت حاجی بابایی، آموزش و پرورش با کسری بودجه فراوانی روبرو شد. شاید بخشی از آن به عنوان تحریمها بازگردد، ولی آموزش و پرورش واقعاً هم به لحاظ کسری بودجه و هم به لحاظ پرداخت ها با مسئله بزرگی مواجه شد.

بازنشستگی پیش از موعد معلمان با “شرایط خاص”در دولت قبل مسئله ساز شد

حبیبی با بیان اینکه اقدام غیرکارشناسانه مبنی بر بازنشستگی پیش از موعد معلمان یکی از مهمترین دلایل این مسئله بود، گفت: اینکه اعلام کنیم افراد با ۲۵ سال سابقه کار، درصورت میل به می توانند با حقوق ۳۰ سال و پاداش ۳۰ ماه، بازنشسته بشوند، پیشنهادی وسوسه کننده و غیرکارشناسی بود که نه تنها وزارت آمورزش و پرورش را در آن وقت با مسائل مالی سنگین روبرو ساخت که بعدها و در فاصله زمانی کوتاه، عامل بروز بخشی از کمبودهای آموزشی نیز شد، چرا که نیروهایی که همچنان می توانستند کارآمد و اثرگذار باشند، از تناوب آموزش خارج شدند.

او در نقد عملکرد وزارت حاجی بابایی در بخش معیشتی معلمان اظهار داشت: در دوره دوم دولت احمدی نژاد، زیاد کردن حقوق معلمان و فرهنگیان متناسب با قیمت واقعی تورم نبود. همین مسئله مسائل معیشتی را جهت فرهنگیان ایجاد کرد که در واقع آنها را از تورم واقعیِ سالیانه عقب انداخت.

اخراج و تعلیق معلمان در وقت حاجی بابایی

وی برگزاری مجامع صنفی در سراسر کشور را پس از ۱۵ سال، یکی از مهمترین دستاوردهای دولت یازدهم در حوزه آموزش و پرورش برشمرد و گفت: متاسفانه در وقت وزارت حاجی بابایی در دولت دهم، نه تنها هیچ اراده ای جهت احیای مجامع وجود نداشت، که شاهد تعلیق، اخراج و حتی بازداشت معلمان فعالِ صنفی نیز بودیم.

تشکلهای صنفی در دولت قبل اصلاً اجازه فعالیت نداشتند

وی در مورد فعالیتهای صنفی معلمان، گفت: تشکلهای صنفی عملاً در وقت وزارت حاجی بابایی اصلاً اجازه فعالیت نداشتند، اگر هم فعالیتی صورت می گرفت در فضاهای غیررسمی بود. فشار روی فعالان، هم در پایتخت ایران و هم در شهرستانها بسیار زیاد بود. حتی در شهرستانها بعضی فعالان صنفی از کار معلق و یا اخراج شدند. البته بگذریم از بازداشت هایی که صورت گرفت. در مجموع رویکرد بدی، بخصوص در سالهای آخر نسبت به روند فعالیتهای صنفی وجود داشت.

او ادامه داد: اعتقاد هستم که در دولت فعلی، وضع فعالیتهای صنفی به مراتب بهتر بوده است. تشکل های صنفی نیاز دارند که با برپایی مجامع، هرساله خود را بروز کنند و به نظر من اینکه اجازه داده شد مجامع عمومیِ صنفی در ۲۰ – ۳۰ شهر برگزار شود، اقدامی مثبت، کمک رسان و بسیار مهمی است.

توجه به معلمان دارای مسائل خاص/ جهت تبلیغِ در رسانه ها، تلاش نمی کنند

حبیبی راجع به عملکرد وزرای آموزش و پرورش در دولت یازدهم، نیز گفت: هم آقای فانی و هم دانش آشتیانی وزیر فعلیِ آموزش و پرورش، علاوه بر اینکه تلاشهای مورد نیاز را در موارد و مسائلِ کلان و جلوی چشمی که همواره رسانه ها پیگیر و پرسشگر آن هستند، انجام داده اند، بلکه در درون خانواده وزارت آموزش و پرورش، به مسائلی که شاید رسانه ها در جریان آن نیستند هم توجه خاص دارند؛ توجه به معلمانی که مثلاً مسائل خاص داشته و با مشکل های متفاوت و متعددی دست به گریبان هستند، و این نشان می دهد که تلاشها در وزارت آموزش پرورش صرفاً جهت رضایت خاطر افکار عمومی و تبلیغِ عملکرد در رسانه ها نیست.

وی افزود: پس از تغییر وزیر و روی کار آمدن داشن آشتیانی، این امید ایجاد شده است بود که با توجه به توانمندی و ارتباطی که آقای دانش آشتیانی با هیات دولت دارند، شاید بودجه مناسب تری در نظر گرفته شود، ولی همچنان همان نقدهایی که به بودجه آموزش و پرورش وجود داشته، کماکان همان نقدها به وزیر جدید وارد است.

موضع گیری دانش آشتیانی راجع به تقلیل کتاب های درسی و جلوگیری از حجیم شدن آنها

وی با اشاره به موضع گیری های خوب دانش آشتیانی در بعضی پرسشها تربیتی و آموزشی، گفت: در طول چند ماهه اخیر ایشان موضع گیری های خوبی در ارتباط با جلوگیری از ورود موسسات آموزشی به مدارس ابتدایی، تقلیل کتاب های درسی و جلوگیری از حجیم شدن کتاب ها داشتند. مخالفت با تفکیک مدارس از دیگر موضع گیری خوب وزیر بود که البته این رویکردها، رویکردهای نوین آموزشی است و اگر ایشان بتواند اینها را عملی کند، مثبت است.

این فعال صنفی معلمان با بیان اینکه از منظر بودجه، معیشت و کمبود امکانات اعتراضات فرهنگیان همچنان به قوت خودش باقی است، تصریح کرد: کلیت مسائل کنونی در فقدان بودجه خلاصه می شود؛ فقدان بودجه هزینه های جاری، بحث نوسازی سرانه مدارس فرسوده و سرانه مدارس را با مسئله رو به رو می کند.

حبیبی ادامه داد: معلمان هنگامی که وزارت آموزش و پرورش را با وزارت بهداشت که به لحاظ حجم پرسنل و کادر اداری و کارمندی تقریبا در شرایط مساوی قرار دارد، در نظر می گیرند، درمی یابند که در این سال ها اوضاع وزارت بهداشت به نسبت وزارت آموزش و پرورش رشد بهتری را به لحاظ بودجه، زیاد کردن حقوق و امکانات داشته است و این پرسش جهت قشر فرهنگی به وجود می آید که چرا این شرایط چرا جهت آنها به وجود نمی آید؟

وی راجع به فعالیت کانون های صنفی فرهنگیان در دولت تدبیر و امید، گفت: فضا جهت فعالیت های صنفی در چند سال اخیر و در دولت آقای روحانی بازتر شده است است؛ اگر چه بازداشت هایی هم صورت گرفت، ولی دولت یا وزارت آموزش و پرورش هیچ وقت به صورت آشکار این بحث ها را بیان نکرد که برخورد با معلمان از سوی دولت نیست و از سوی مراجع دیگر است؛ چرا که رسانه ای شدن این موضوع، موجبات اعتمادسازی به دولت را زیاد می کند.

امید فرهنگیان به دولت دوازدهم/ نامزدها وعده های توخالی ندهند

آن چیزی که همچنان در بدنه آموزش و پرورش مورد بحث معلمان و بازنشستگان است، بیش از همه مربوط به بحث “حقوق و معیشت” آنها می شود که رسیدگی به وضعیتشان را فریاد می زنند. دولت یازدهم توانست، ناهمواری ها و چالش های ایجاد شده است در دولت گذشته را تا حدود زیادی هموار سازد. معلمان و کارشناسان این حوزه امید بسیار زیادی به دولت بعد و سیاست های مسوولان بسته اند؛ امید است که هر کدام از 6 نامزد فعلی ریاست جمهوری، این قشر را که سال هاست در سرما و گرما در برابر دستگاه های تصمیم گیر، به علت کم توجهی به اوضاع حقوق و معیشتشان، دست به تجمع و اعتراض می زنند، را مورد توجه قرار دهند و برنامه هایی عملیاتی و قابل اجرا را در سر داشته باشند و نه صرفا شعار و وعده و وعیدهای تو خالی که به واسطه آن، معلمان را در عالم خیال با خود به قله ببرند و وقت تحقق وعده، یا آنها را به حال خود رها کنند یا به عمق دره پرتاب شوند.

واژه های کلیدی: آموزش | معلمان | آموزشی | آموزشگاه | حقوق معلمان | دولت یازدهم | آموزش پرورش | وزارت بهداشت