خداحافظی با سیاست سرپوش و انکار

خداحافظی با سیاست سرپوش و انکار

عبارات مهم : سیاست

خداحافظی با سیاست سرپوش و انکار

در گذشته با پاک کردن صورت مسأله آسیب های اجتماعی مواجه بودیم نه حل آن در نیمه راه تحقق انتظارات زنان در کشور هستیم نباید این گونه تداعی شود که زنان آسیب زا هستند یا وجودشان می تواند آسیب ایجاد کند.

نزدیک به ٢٠ روز به آخر دولت یازدهم مانده، ٢٠ روزی که جهت ٦ کاندیدای ریاست جمهوری، روزهای آینده سازی است. کاندیداهایی که در این روزها از برنامه هایشان می گویند، از حقوق شهروندی و آزادی بیان، از حماسه اقتصادی و رونق تولید و از حل بیکاری و زیاد کردن درآمد و در آخر سر از زنان. وعده ها بسیار است جهت حل مشکلات، اصلاح شرایط و همکاری زیاد زنان.

در گذشته با پاک کردن صورت مسأله آسیب های اجتماعی مواجه بودیم نه حل آن در نیمه راه تحقق انتظارات زنان در کشور هستیم نباید این گونه تداعی شود که زنان آسیب زا هستن

حالا در این میدان وعده ها و طرح ها و برنامه های، دولت یازدهم به گفته معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، نیمی از راه را جهت حل مسائل حوزه زنان طی کرده و حالا نیمی دیگر باقی مانده است. شهیندخت مولاوردی می گوید که در دولت یازدهم ریل گذاری ها به درستی انجام شد تا اگر ماندند یا رفتند، حرکت ها و کارها با وقت کمتری جلو رود. مولاوردی در گفت وگو با «شهروند» حرف های دیگری راجع به تغییر نگاه به آسیب های اجتماعی، اظهار نظرهای اخیر راجع به آسیب های زنان و اتفاقاتی که در سه سال و نزدیک به هشت ماه گذشته در حوزه زنان افتاده، می زند.

اخیرا دادستان پایتخت ایران در جلسه بررسی آسیب های اجتماعی به نحوه برخورد با زنان خیابانی اشاره کرده و این عنوان را مورد توجه قرار داده که جمع آوری این زنان با سیاست مقابله ممکن نیست. شاید این نخستین بار بود که به طور صریح اعلام می شد شیوه برخورد با این زنان تغییر کند. به اعتقاد شما به عنوان معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، این تغییر نگاه به عنوان آسیب های اجتماعی زنان چگونه اتفاق افتاده است؟ درحالی که در گذشته چنین نگاهی وجود نداشت.

در حال حاضر روند رو به رشد و دلواپس کننده آسیب های اجتماعی، در عالی ترین سطح، توجه ها را به خود جلب کرده است. در شورای اجتماعی کشور، نزدیک به یک سال است که کارگروه های مختلفی تشکیل شده است و گزارش کارها فوق العاده و نه گزارش های روتین دستگاه ها، راجع به آسیب های اجتماعی در حضور رهبری ارایه می شود. این جلسه ها هر ٦ ماه یک بار برگزار شده است و چهارمین آن هم دهم یا یازدهم اردیبهشت ماه برپا می شود. به نظر می رسد سیاستی که حالا در ارتباط با آسیب های اجتماعی پیش گرفته شده، منطبق با واقعیت های جامعه است.

خداحافظی با سیاست سرپوش و انکار

سیاست سرپوش و انکار کنار گذاشته شده، سیاستی که مدت ها بر جامعه ما حاکم بود، بدون این که نتیجه ای داشته باشد. ما در گذشته با پاک کردن صورت مسأله مواجه بودیم و نه حل آن. درنهایت ولی به این نتیجه رسیدیم که باید تغییر رویه دهیم و دنبال سیاست هایی باشیم که به کنترل و کم کردن آسیب های اجتماعی یاری کند نه به آنها دامن بزند. این روندی که در پیش گرفته شده، به نظر می رسد می تواند به برون رفت جامعه از این وضع کمک کند. شاید دادستان پایتخت ایران هم با در نظرگرفتن این که در جلسه های بررسی آسیب های اجتماعی و شورای اجتماعی کشور حضور دارد، نتیجه این شورا و جلسه ها را که در دستور کار نظام واقع شده است است به این شکل مطرح کرده است.

خود معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری چقدر در تغییر نگاه مسئولان نسبت به آسیب های اجتماعی زنان نقش داشته است؟

ما از همان ابتدا این سیاست را داشتیم و تلاش کردیم که آسیب های اجتماعی را کمتر بپوشانیم و روی آنها سرپوش بگذاریم. هدفمان جلب توجه و ایجاد حساسیت نسبت به آنچه که در حوزه زنان و خانواده و آسیب هایی که آنها را ترساندن می کند، بود. ما معتقدیم که بدون این سیاست، نمی توانیم همکاری حداکثری را جهت حل آسیب ها داشته باشیم. این برنامه ما هم به همین شکل ادامه داشت تا این که موجی در جامعه ایجاد و شورای اجتماعی کشور وارد این پروسه و فرآیند شد.

در گذشته با پاک کردن صورت مسأله آسیب های اجتماعی مواجه بودیم نه حل آن در نیمه راه تحقق انتظارات زنان در کشور هستیم نباید این گونه تداعی شود که زنان آسیب زا هستن

شما بررسی های زیادی در این زمینه داشتید. به نظرتان چرا هرجا صحبت از آسیب های اجتماعی می شود، به نوعی عنوان با زنان گره می خورد؟

نمی دانم دلیلش چیست، ولی ما تلاش کردیم مباحث را به این شکل پیش ببریم که در بحث آسیب های اجتماعی هر لحظه انگشت اتهام به سمت زنان نشانه نرود و این گونه تداعی نشود که زنان آسیب زا هستند یا وجودشان می تواند آسیب ایجاد کند. ما نگرانی خودمان را از خانمانه شدن آسیب های اجتماعی داریم و نمی توانیم آن را کتمان کنیم و تلاش کردیم این عنوان را برجسته کنیم تا نگاه ها متوجه این عنوان شود.

خداحافظی با سیاست سرپوش و انکار

کمتر از سه هفته به برگزاری دوازدهمین دور انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است. به اعتقاد شما در دولت یازدهم زنان توانستند به بخشی از نیازها و خواسته هایشان دسترسی پیدا کنند؟

البته این را باید از زنان پرسید ولی ما در معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری و به طورکلی مجموعه دولت، تلاش کردیم تا ریل گذاری ها درست انجام شود تا اگر در دولت بعد باشیم یا نباشیم، حرکت ها و کارها با وقت کمتری جلو رود.

فکر می کنید این تلاش ها چقدر نتیجه دارد؟

می توانم بگویم که ما ٥٠ درصد راه را رفته ایم، یعنی نیمی از راه را رفته ایم.

آقای روحانی پیش از این اعلام کرده بود که در دولت دوازدهم، برنامه های جدیدی در حوزه زنان دارد. این برنامه ها مشمول بر چه بخش هایی می شود؟

بله، قطعا باید برنامه ها جدید باشد. ما هم تا حدودی گزارش هایی در این ارتباط داده ایم و خواهیم داد که می تواند کمک هایی داشته باشد. به هرحال در دولت دوازدهم متناسب با شرایط جدید و تفاوت هایی که با دولت یازدهم وجود دارد، باید برنامه های آقای روحانی در بخش زنان جدید باشد.

این برنامه های جدید زیاد در چه بخش هایی تمرکز دارد؟

اینها را باید ستاد زنان آقای روحانی پاسخ دهد.

گزینش وزیر زن هم یکی از این برنامه ها می تواند باشد؟

اینها را ستاد زنان آقای روحانی باید پیشنهاد دهد. ما برنامه هایی به آنها داده ایم، ولی نباید مطالبه ایجاد کنیم. شاید اصلا مدیر جمهوری نخواست که جهت دولت دوازدهم وزیر زن داشته باشد. هر چند که جهت دولت بعد، مطالبه حضور زنان در سطح های بالای مدیریتی مطرح می شود و خودمان هم پیگیر هستیم، ولی نباید انتظار داشت که با حضور یک وزیر زن، همه مسائل حوزه زنان برطرف شود.

اخیرا شاهد شکل گیری پویش ارمغان آزادی هستیم؛ پویشی که جهت رهایی زنان زندانی جرایم غیرعمد در تلاش است. چه شد که معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری به فکر راه اندازی چنین کمپینی افتاد؟

ما ستادی را جهت هفته زن ایجاد کردیم که در آن مقرر شد هر سال یکی از پرسشها مربوط به زنان حل شود. در ماه های مانده به آخر دولت یازدهم، توانستیم به هدفی که جهت خودمان تعیین کرده بودیم، برسیم. تلاش ما بر این بود تا مناسبت های هفته بزرگداشت مقام زن و روز مادر را از حالت کلیشه خارج و جهت حل پرسشها زنان از آن استفاده کنیم. در همین ارتباط هم در اسفندماه با ستاد دیه کشور، تفاهمنامه ای امضا کردیم که یکی از بندهای آن آزادی زنان زندانی جرایم غیرعمد بود تا بتوانیم با همکاری هم این زنان را شناسایی و جهت رهایی آنها از زندان، اقدام کنیم. این حرکت از تولد حضرت زهرا (س) شروع شد و تا تیرماه که تولد حضرت معصومه (س) است ادامه دارد.

این وقت جهت آزادی زنان زندانی این جرایم کم نیست؟

فرصت خوبی است، چرا که زنان این جرایم، خیلی زیاد نیستند و حدود ٢٠٠ نفر هستند. آنها کسانی هستند که جهت نخستین بار مرتکب جرم شده است اند و زیاد آن هم جرایم مالی است.

جهت آزادی دیگر زنان زندانی برنامه ای ندارید؟

بله، از مازاد پولی که جهت رهایی این زنان در نظر گرفته شده، قرار است جهت اشتغال، توانمندسازی و رهایی سایر زنان زندانی استفاده شود. در همین ارتباط هم یکی از اقداماتی که انجام دادیم این بود که ٥ رقم فیش حقوقی کارکنان دولت جهت این کار تخصیص داده شده است داده شود. مبلغ آن زیاد نبود و حدود ٩ تا ١٠ هزار تومان می شد، ولی روی هم مبلغ قابل توجهی به دست می آمد.

این پویش چرا در یکی، دو ماه مانده به آخر دولت یازدهم راه اندازی شد؟

این اقدام تفاهمنامه پیشنهادی بود که باید جهت امضا به معاونت می آمد. این رفت وآمدها چند ماه طول کشید و درنهایت حالا راه اندازی شد. این عنوان ارتباطی به انتخابات ندارد.

اخبار اجتماعی – شهروند

واژه های کلیدی: سیاست | برنامه | خانواده | دولت یازدهم | ریاست جمهوری | آسیب های اجتماعی | انتخابات ریاست جمهوری | اخبار اجتماعی