جواد خیابانی از ناراحت شدن دخترش بخاطر شوخی های مجازی گفت

مصاحبه با جواد خیابانی

قطعا جواد خیابانی اصلا نیاز به معرفی ندارد. کیست که این گزارشگر مطرح سیما را نشناسد ولی به سبک ورزش و تصویر و جهت آنهایی که شاید تعقیب کننده جدی فوتبال نباشند، یک نگاه به بیوگرافی آقا جواد می‌اندازیم؛ جواد خیابانی متولد بیست و هفتم آبان ماه 1345 در کرج مجری، گزارشگر، تهیه کننده برنامه‌های ورزشی تلویزیون اوایل دهه هفتاد وارد این حرفه شد و در حال حاضر یکی از مطرح‌ترین چهره‌های فعال در این عرصه است.

عبارات مهم : جام جهانی – استرالیا
جواد خیابانی را اهالی فوتبال و به خصوص آنهایی که حالا دهه چهارم یا پنجم و بالاتر زندگی را تجربه می‌کنند، با گزارش بازی تاریخی کشور عزیزمان ایران و استرالیا به یاد می‌آورند. حماسه ملبورن که شیرین‌ترین مساوی تاریخ فوتبال کشور عزیزمان ایران بود و منجر به افزایش تیم ملی به جام جهانی 98 فرانسه شد، با گزارش محشر جواد خیابانی در خاطره‌ها باقی ماند و خیابانی خیلی تلاش کرد بعدها این شاهکار را تکرار کند ولی گزارش این بازی هم مثل خود بازی غیرقابل تکرار بود.

جواد خیابانی هر ایرادی که داشته باشد و به قول خودش دارد؛ «هر آدمی بگوید من بی ایرادم، سر تا پا ایراد است» بخیل و تنگ نظر نیست. او در تمام این سال‌ها که در تلویزیون بوده هیچ هراسی از ورود نیروهای جوان نداشته و خیلی‌ها مثل عادل فردوسی‌پور، مزدک میرزایی و … از کانال او وارد این کار شده‌اند.خیابانی هنوز هم تلاش می‌کند بزرگراه صاف کن و راه باز کن نسل جوان باشد و از این که به جوانان میدان بدهد، لذت می‌برد.

بدون شک دهه هشتاد دهه عادل فردوسی‌پور بود و مجری توانمند برنامه نود یک سر و گردن بالاتر از تمام مجریان و گزارشگران سیما نشان داد ولی دهه هفتاد را باید دهه جواد خیابانی دانست. جواد تقریبا از سال 74 که دیگر صدایی آشنا جهت بیینده رقابتهای فوتبال داخلی و خارجی داشت تا آخر این دهه حرف اول و آخر گزارش‌های فوتبال را می‌زد و در چند نظرسنجی رسانه‌ای، تخصصی و مردمی هم عالی ترین گزارشگر ورزشی شد.

*از گزارش بازی کشور عزیزمان ایران و استرالیا شروع کنیم. از آن روز و خاطرات آن بازی برایمان تعریف کنید

جواد خیابانی از ناراحت شدن دخترش بخاطر شوخی های مجازی گفت

ایران و استرالیا عالی ترین گزارشگرم نبود ولی ماندگار شد. گل، توی دروازه، خداداد عزیزی، باز هم روی زمین، باز هم روی زمین… این واژه‌ها (البته فریاد بگوییم بهتر است) تبدیل بخشی از حافظه فوتبالی ما شده است هست. تقریبا بیست سال از آن حماسه می‌گذرد ولی ثانیه به ثانیه‌اش پیش چشمم زنده هست. هر کشوری در فوتبال جهت خودش نقطه عطفی دارد. نقطه عطفی که فراتر از تمام افتخارات آن کشور هست. به عنوان نمونه برزیل قهرمانی ژول ریمه را فراموش نمی‌کند، آرژانتین مارادونایش را از یاد نمی‌برد، عربستان آن گل تاریخی سعید العویران در جام جهانی را به یاد دارد، کامرون افتتاحیه جام جهانی 90 یادش می‌ماند و ما هم فراتر از تمام افتخارات‌مان هنگامی که حرف از خوش حالی مردم یا افزایش به جام جهانی یا یک غرور ملی تاریخی حرف می‌زنیم، تمام افتخارات فوتبال‌مان یادمان می‌رود و صاف برمی‌گردیم به بازی کشور عزیزمان ایران و استرالیا…

*آن بازی عالی ترین گزارش شما بود؟

آن بازی عالی ترین گزارش من نبود، من خیلی گزارش‌های بهتر از آن داشتم که مردم پسندیدند و خودم هم تمرکزم بالاتر بود و هنگامی که از استودیو آمدم بیرون احساس کردم موفق بودم ولی آن بازی جور دیگری در ذهن مردم ماند. این که اولش عقب افتادیم، این که فکر نمی‌کردیم در منزل حریف به بازی برگردیم، این که دیگر باورمان شده است بود این بار هم به جام جهانی نمی‌رویم. راستش آن روز اصلا کیفیت کار مهم نبود، نباید خودمان را گول بزنیم. تیم ملی اصلا قشنگ بازی نکرد، ما روی هم سه تا موقعیت هم نداشتیم ولی مردم اصلا یادشان نیست، شاید خاطرشان باشد که باید در همان نیمه اول دو رقمی می‌شدیم و اگر عابدزاده را نداشتیم یک نتیجه تلخ در کارنامه فوتبال ما رقم می‌خورد و فاجعه ملبورن به جای حماسه ملبورن می‌ماند ولی جزییات را به خاطر ندارند و دوست هم ندارند به خاطر داشته باشند.

* حتما می‌دانید تمام گزارشگرهای فوتبال کشور عزیزمان ایران دوست دارند جای شما آن بازی را گزارش می‌کردند

این هم قسمت من بود. گفتم که گزارش‌های بهتر هم داشتم ولی انگار آن روز با تمام روزهای خدا تفاوت داشت. من هم مثل بقیه کار خاصی نکردم، من فقط در وقت درست در مکان درست بودم. فیلم بازی را جهت بار هزارم نگاه کنید (خنده) علی دایی کاری را انجام می‌دهد که اصلا در فوتبالش نمی‌کرد، موقع چرخش پاس می‌دهد، خداداد که می‌توانست هر کاری با آن توپ بکند، پاس بدهد، دریبل بزند و البته هر کار دیگری هم می‌کرد آن توپ خراب می‌شد ضربه را می‌زند و کلا همه چیز دست به دست هم می‌‌دهد تا یک ملت بریزند داخل خیابان و تا اوج آسمان بروند.

* این روزها حجم شوخی با شما زیاد شده است و ناراحت نیستید که مردم با صدای شما، لحن‌تان و تکیه کلام شما شوخی می‌کنند؟

جواد خیابانی مصاحبه جدیدی انجام داده و گفته است که گاهی دخترش بخاطر شوخی با وی ناراحت می شود.

مردم به من لطف دارند. آن چه در کوچه و خیابان و بازار و دانشگاه می‌بینم چیزی غیر از این نیست ولی عیبی ندارد اگر شوخی کنند و بخندند. در این سرنوشت پر از غم و غصه، همین که مردم بخندند خوب است و مهم نیست سوژه خنده آنها من باشم.

*در اینترنت شایعه شده است بین گزارشگران سیما رابطه خوبی حاکم نیست و شما با اغلب همکاران‌تان اختلاف دارید و البته همین طور آنها هم با شما!

ما همه با هم دوست و همکاریم و اصلا چنین چیزی نیست. خودم هم شنیده‌ام که به عنوان نمونه می‌گویند خیابانی با عادل قهر است ولی به جرات به شما می‌گویم اصلا چنین چیزی نیست. هم با عادل فردوسی‌پور دوست هستم و هم با سایر بچه‌ها…

*خیلی ها معتقدند شما دیگر از گزارشگری لذت نمی برید و این شغل شما نیست؟

اتفاقا برعکس، گزارشگری الان جهت من فقط عشق است نه شغل. یک دوره به چشم شغل نگاهش می‌کردم ولی الان لذت می‌برم از این کار و البته توجه کنید اصلا در سنی نیستم که بخواهم کاری را خلاف میل باطنی خودم انجام بدهم. قبل از هر بازی حداقل دو ساعت وقت می‌گذارم و در سایت‌های متفاوت اطلاعات مربوط به آن بازی را می‌خوانم. قبل از هر برنامه حتما جهت خودم طرح و نقشه می‌ریزم که کدام حرف را کجا بزنم، چه سوالی بپرسم و چه اطلاعاتی را اول به مخاطب بدهم. آدمی که گزارشگری را شغل بداند این کار را نمی‌کند، سر بازی می‌آید داخل استودیو و مثل یک کارمند سوت که خورد می‌رود.

*مدتی پیش شما چند دقیقه ای به گزارش بازی دیر رسیدید و گفته بودید که خوابتان برد. ماجرا چه بود؟

جواد خیابانی از ناراحت شدن دخترش بخاطر شوخی های مجازی گفت

داشتم اطلاعات بازی را مرور می‌کردم، پشت فرمان و پای تب‌لت تحلیل و خبر راجع به بازی می‌خواندم که دیدم هنوز چند دقیقه تا شروع بازی وقت دارم. گفتم پلک روی هم بگذارم و تمرکز بگیرم که خوابم برد و چند دقیقه اول بازی را از دست دادم و خیلی هم صادقانه به مردم گفتم در اتومبیل خوابم برد.وقتی به استودیو رسیدم و گزارش بازی را از دقیقه هفت یا هشت با عذرخواهی از مخاطبان شروع کردم، می‌توانستم بگویم تصادف کردم و دیر رسیدم ولی نخواستم به مردم دروغ بگویم. هرچند بعضی رفتارها با راستگویی من آنقدر بد بود که چند بار خودم را سرزنش کردم و با خودم گفتم خب جواد، می‌مردی دروغ می‌گفتی! این را ننویسید، شوخی کردم. راضی هستم از این که راستش را گفتم چون دروغ اول را که می‌گفتم تا همین الان باید به دروغ ادامه می‌دادم.

*شما سال ها در مطبوعات و روزنامه های زیادی کار کردید و ورزشی نویسان قدیمی شما را مطبوعاتی می دانند

از نگاه خودم، مطبوعاتی هستم هرچند فعالیت‌های تلویزیونی، اجرا و تهیه‌کنندگی کنار گزارشگری باعث شد از کار نوشتن و ورزشی نویسی فاصله بگیرم ولی به هرحال خودم را رسانه‌ای می‌دانم. آن هم از نوع رسانه‌های مکتوب…

*نظرتان در مورد حضور کی روش در فوتبال کشور عزیزمان ایران چیست؟ بعضی ها معتقدند او در فوتبال ما کارایی ندارد

جواد خیابانی مصاحبه جدیدی انجام داده و گفته است که گاهی دخترش بخاطر شوخی با وی ناراحت می شود.

کی روش را دوست دارم چون سرمربی تیم ملی است یعنی در واقع من سرمربی تیم ملی کشورم را دوست دارم، شاید هم تیم ملی کشورم را دوست دارم و در نتیجه هر آدمی که در این تیم هست، مورد علاقه‌ام هست. اگر شخص دیگری هم جای کی‌روش این وظیفه را داشت او را دوست داشتم.

*از اینکه سوژه رسانه ها و اینترنت می شوید باعث ناراحتی شما نمی شود؟

برخی ایرادهای الکی که به کارم وارد می‌شود ناراحتم می‌کند. اشتباه کنم و اشتباهم سوژه خنده شود حرفی نیست چون هیچ وقت ادعا نکردم بی اشتباه هستم ولی این که در صدای من دست ببرند و به عنوان نمونه این که یک تیکه از حرف من را ببرند و «که انصافا» بشود «کثافت» یا یک کلمه زشت در گزارش بازی من گنجانده شود با از بین بردن ادامه حرف و گنجاندن سکوت، این بداخلاقی هست. اینترنت ایراد ندارد و اتفاقا خیلی هم عالی است و به زندگی امروزی کمک می‌کند، در وقت صرفه‌جویی می‌شود و فاصله‌ها از بین می‌رود ولی ما بلد نیستیم از این امکانات به نفع خودمان استفاده کنیم و چیزی که قرار بود در خدمت ما باشد ما را در اختیار و تحت امر خودش قرار می‌دهد. ما بدیم و ایراد داریم که از اینترنت بد استفاده می‌کنیم.

*یک وقت‌هایی که حجم شوخی‌ها با شما زیاد می‌شود،این انتقادهای تخریبی دخترتان را اذیت نمی‌کند؟

جواد خیابانی از ناراحت شدن دخترش بخاطر شوخی های مجازی گفت

قبلا اذیت می‌کرد ولی با نگار بابا حرف زدم و گفتم خودش را درگیر این حرف‌ها و نقدها نکند. گفتم به هرحال این هم کار من است و یک سری آدم هم بدون کار هستند و اذیت می‌کنند، تو ناراحت نشو و این شکلی اوضاع بهتر شد.

گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: khabaronline.ir

واژه های کلیدی: جام جهانی | استرالیا | اینترنت | رسانه ها | استرالیا | فوتبال | گزارشگر | ناراحتی | فوتبالی | خیابانی | ایران