اطلاعیه وزارت امور خارجه در پاسخ به شبهات مطرح شده است در خصوص برجام و دستاوردهای سیاست خارجی کشور

در اطلاعیه وزارت خارجه آمده است : آیا به مردم گفته نمی شود که شش قطعنامه فصل هفتمی و الزام آور شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی تصویب شده

اگر صداقت وجود دارد آیا مدام پرسشها اقتصادی و معیشتی مردم به عنوان نقطه ضعف برجام مطرح می شوند ولی به مردم گفته نمی شود که در طول ده سال سنگین ترین، گسترده ترین و بی سابقه ترین تحریم ها علیه جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران مشمول بر تحریم های شورای امنیت، تحریم های اتحادیه اروپا و تحریم های آمریکا (قوانین کنگره و دستورات اجرایی مدیر جمهور) در حوزه های انرژی (نفت، گاز، پتروشیمی)، حمل و نقل (دریایی، هوایی، ریلی)، مالی (بانکی، سرمایه گذاری، بیمه، بورس)، صنعت و تجارت، ارتباطات، علمی و تحصیلی، اقلام دفاعی و … و حتی در حوزه سلامت، بهداشت و دارو وضع و برقرار شده است بود، – و برجام این تحریم ها را لغو کرد؟

چرا به مردم گفته نمی شود که شش قطعنامه فصل هفتمی و الزام آور شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی تصویب شده است بود که کشور عزیزمان ایران را به عنوان ترساندن علیه صلح و امنیت بین المللی شناسایی و معرفی می کرد؛ برنامه هسته ای کشور عزیزمان ایران را غیرقانونی دانسته و خواهان توقف آن شده است بود؛ تحریم های گسترده ای علیه کشور عزیزمان ایران برقرار می کرد؛ برنامه موشکی کشور عزیزمان ایران را به برنامه هسته ای کشور عزیزمان ایران متصل کرده و آن را ممنوع کرده بود؛ و از همه مهم تر دستاویز مورد نیاز جهت حمله نظامی به کشور عزیزمان ایران را در اختیار آمریکا و متحدینش قرار می داد؛ – و برجام همه این قطعنامه ها را لغو کرد؟

چرا به مردم گفته نمی شود اجماع بین المللی بسیار مخربی علیه کشور عزیزمان ایران در اثر قطعنامه های یاد شده است و تلاش گسترده آمریکا، ایجاد شده است بود به گونه ای که اولا تمامی کشورها بدون استثنا تحریم های شورای امنیت را به علت فصل هفتی و الزام آور بودن آنها رعایت می کردند، و ثانیا به جز تعداد معدودی از کشورها، بقیه در عمل به تحریم های یک جانبه آمریکا و اروپا علیه جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران هم پیوسته بودند، – و برجام اجماع بین المللی، اجماع در داخل شورای امنیت اجماع بین اروپا و آمریکا، و حتی اجماع در داخل ساختار سیاسی آمریکا علیه کشور عزیزمان ایران را شکست؟

چرا به مردم گفته نمی شود که برجام تحمیل اراده مردم کشور عزیزمان ایران بر قدرت های جهانی بود؟ شش قدرت درجه یک دنیا (پنج عضو دائمی شورای امینت به اضافه آلمان) بیش از ده سال تلاش نمودند تا سیاست «غنی سازی صفر» را به جمهوری اسلامی تحمیل نمایند و در این راه تمامی ابزارهای خود را – از قطعنامه های فصل هفتمی شورای امینت گرفته تا انواع و اقسام تحریم های بی سابقه یک و چندجانبه، و از ترساندن نظامی گرفته تا شدیدترین فضاسازی رسانه ای – به کار گرفتند تا ملت کشور عزیزمان ایران را از «حق مسلم» خود محروم نمایند. پایمردی و مقاومت ده ساله مردم کشور عزیزمان ایران این قدرت ها را از همه این ابزارها ناامید کرده و آنها را به پای میز مذاکره کشاند. آیا به مردم نمی گویید این حق مسلم در مذاکرات و در عرصه بین المللی تثبیت شد، غنی سازی ادامه یافت و سیاست «غنی سازی صفر» شکست خورد؟ برجام نشانه تحمیل اراده مستحکم مردم کشور عزیزمان ایران بر دشمن های خود می باشد. به همین علت است که مدیر جمهور تازه آمریکا برجام را ننگین ترین توافق در تاریخ آمریکا قلمداد می نماید.

چرا به مردم گفته نمی شود که تولید و صادرات نفت به سطح قبل از تحریم های نفتی (حدود 4 میلیون بشکه تولید و 5/ 2 میلیون بشکه صادرات) بازگشته هست؛ حدود سی درصد صادرات محصولات پتروشیمی زیاد کردن داشته هست، قریب به 80 میلیارد دلار قرارداد توسعه میادین نفتی در دست مذاکره هست؛ تجهیزات مورد نیاز صنعت نفت و گاز و پتروشیمی بدون مسئله تامین می شود و تمامی تجهیزات توقیف شده است در وقت تحریم ها آزاد شده است است؟ آیا از نوسازی ناوگان هوایی کشور، تامین قطعات و انجام تعمیرات هواپیماهای موجود و تامین سوخت جهت هواپیماهای کشور در مقاصدخارجی، عادی شدن اوضاع در حوزه حمل و نقل دریایی (کشتی و نفتکش) و حل تمامی پرسشها مربوط به بیمه، بیمه اتکایی، پرچم، کلاس، رتبه بندی بین المللی، دسترسی به بنادر و …، انعقاد تفاهم نامه ها و قراردادهای متعدد در حوزه حمل و نقل دریایی (خرید و ساخت انواع کشتی، خدمات بندری و …)، ریلی (توسعه و بهینه سازی ناوگان ریلی، تامین مالی پروژه ها، خرید دیزل و غیره)، و بزرگراه ای گفته نمی شود؟ آیا از امضای صد ها تفاهم نامه و موافقت اصولی جهت جذب سرمایه گذاری، تامین مالی و انتقال فن آوری در بخش های صنعت، معدن، آب و فاضلاب، و … و گسترش و تعمیق تعاملات بین المللی واحدهای صنعتی کوچک و متوسط، توسعه فعالیت های صندوق گارانتی صادرات ایران، تحول در عرصه واردات با دسترسی مستقیم و بی واسطه به کالاهای مورد نیاز، و بالاخره زیاد کردن قابل توجه صادرات کالا و خدمات گفته نمی شود؟ آیا به تامین مستقیم و بی واسطه دارو و تجهیزات پزشکی با کم کردن زیاد در هزینه ها، و جذب سرمایه خارجی در ساخت بیمارستان اشاره نمی شود؟ آیا از تسهیل تجارت محصولات کشاورزی و گشایش محسوس در تامین ماشین آلات کشاورزی، زیاد کردن همکاری های فنی و عملیاتی با کشورهای پیشرو در زمینه دام و طیور، شیلات و تامین سموم شیمیایی ذکری نمی شود؟
و بالاخره آیا به مردم گفته نمی شود که برجام تحقق عملی شعار “انرژی هسته ای حق مسلم ما است” بود؟ با پذیرش برنامه صلح آمیز هسته ای کشور عزیزمان ایران به شمول غنی سازی و رآکتور آب سنگین و احترام به ادامه غنی سازی اورانیوم در کشور عزیزمان ایران به وسیله شورای امنیت و شورای حکام آژانس، و استقبال جامعه بین المللی، به روشنی می توان دید که مقاومت ده ساله مردم کشور عزیزمان ایران ثمر داده و این شعار راهبردیدر ابعاد سیاسی بین المللی، فنی، حقوقی و دیپلماتیک به صورت کامل محقق شده است هست. برنامه هسته ای کشور عزیزمان ایران بعد از برجام با قوت و گستردگی بسیار به مسیر خود ادامه می دهد. وجدان جمعی مردمی که بیش از ده سال جهت تحقق این شعار ایستادگی و مقاومت کردنداکنون این حق مسلم را ثابت شده است می داند و لذا شاهدیم که مردم دیگر نیازی به تکرار این شعار نمی بینند.

انتهای خبر/