تغییر موازنه قدرت در امنیت انرژی جهانی
مرکز ثقل اقتصاد انرژی جهانی عوض کردن کرده و تقاضا و به تبع آن تجارت از حوزه آتلانتیک به اقیانوس آرام عوض کردن یافته است.
تغییر موازنه قدرت در امنیت انرژی جهانی
عبارات مهم : اندونزی – واردات
به گزارش ایسنا، پیامدهای فوری چنین عوض کردن سمتی واضح هستند؛ قیمت نفت اکنون تحت تاثیر روندها در چین قرار دارد. در چند سال گذشته قیمت های گاز طبیعی تحت تاثیر الگوی تقاضا در ژاپن و آسیای جنوب شرقی قرار داشته است.
تغییر موازنه قدرت در امنیت انرژی جهانی
شرقی شدن تجارت انرژی در دهه ۱۹۷۰ شروع شد ولی ابعاد این عوض کردن اکنون موازنه قدرت و ریسک را عوض کردن داده هست. اقتصادهایی مانند چین و هند به واردات اتکای بیشتری پیدا کرده اند و امنیت انرژی به یک مسئله آسیایی تبدیل شده است است.
مازاد عرضه نفت قیمت ها را از نظر واقعی پایین تر از سطح ۴۰ سال قبل برده ولی امنیت انرژی تضمین نشده است.
مرکز ثقل اقتصاد انرژی جهانی عوض کردن کرده و تقاضا و به تبع آن تجارت از حوزه آتلانتیک به اقیانوس آرام عوض کردن یافته است.
امنیت، کارکرد تجارت و وابستگی کشورها به واردات است که در مورد نفت از نقاطی صورت می گیرد که جهت ثبات معروف نیستند.
چند حقیقت، ریسک ها را بارز می کند. پنجاه سال قبل یک بشکه در هر هشت بشکه نفت از سوی کشورهای آسیایی به مصرف می رسید. سال گذشته این نسبت به یک از هر سه بشکه رسید و زیاد رشد تقاضا، با واردات تامین شد. طی یک دهه گذشته تولید در آسیا ثابت بوده در حالی که مصرف به میزان هشت میلیون بشکه در روز رشد کرده است و چین و هند بزرگترین سهم را در رشد مصرف این منطقه داشته اند. چین در ژوئن ۸.۷۹ میلیون بشکه در روز نفت وارد کرد در حالی که واردات هند نیز رشد کرده و مجموع کسری تجاری آسیا به نفت، در سال گذشته به ۲۵ میلیون بشکه در روز رسید.
و این تازه شروع هست. چین که عمده رشد آسیا در ۲۰ سال گذشته را به خود تخصیص داده شده است داده، ممکن است از اتکا به صنعت سنگین عوض کردن رویه دهد ولی بخش خدمات و هزینه های مصرفی همچنان در حال زیاد کردن هست. مالکیت ماشین در چین و همچنین سفرهای هوایی احتمالا ظرف یک دهه آینده دو برابر می شود. اقتصاد هند نیز رو به توسعه بوده و ظرف پنج سال گذشته با قیمت ۷ درصد در سال رشد کرده است و تا سال ۲۰۳۰ این کشور ۱.۵ میلیارد نفر جمعیت خواهد داشت که این کشور را بازار بزرگی می سازد.
تغییر موازنه قدرت در امنیت انرژی جهانی
توسعه خودروهای برقی ممکن است نیاز به واردات نفت را محدود کند ولی با نگاه واقع بینانه این اتفاق حداقل به مدت یک دهه اتفاق نخواهد افتاد. در حال حاضر تقاضای آسیا جهت نفت در حال رشد است.
چالش امنیت واضح هست. در وهله نخست، گلوگاه هایی مشمول بر تنگه های مالاکا و هرمز وجود دارند. حدود ۱۷ میلیون بشکه در روز از تنگه هرمز عبور می کند و اکثر نفتکش ها سپس به سمت شرق می روند. هر دو تنگه در معرض خطر بسته شدن یا مختل شدن رفت و آمد به علت منازعه یا اقدام تروریستی قرار دارند.
مرکز ثقل اقتصاد انرژی جهانی عوض کردن کرده و تقاضا و به تبع آن تجارت از حوزه آتلانتیک به اقیانوس آرام عوض کردن یافته است.
ثانیا کشورهای صادرکننده ای که اقتصادهایشان به نفت متکی هست، بی ثبات هستند. لیبی، نیجریه و ونزوئلا همگی ضعیف هستند. مشکلاتی در عربستان سعودی به چشم می خورند. یوشکا فیشر، وزیر خارجه سابق آلمان اخیرا نوشته است که جنگ بعدی خاورمیانه احتمالا از منازعه میان عربستان سعودی و کشور عزیزمان ایران برخواهد خواست. درسی که از اوضاع لیبی گرفته می شود این است که عوض کردن رژیم ممکن است به تنش های عمیق تری منجر شود که جنگ داخلی را در پی دارد و عمده عرضه نفت را به مدت سال ها قطع می کند.
سومین و بزرگترین ریسک جهت امنیت انرژی جهانی مربوط به عملکرد کشورهای متکی به واردات در شرایط استرس بازار هست. چین با بعضی از صادرکنندگان مانند ونزوئلا معامله دارد که به نوبه خود جهت سرمایه گذاری گذشته، به این کشور حق انحصاری جهت تامین داده هست. چنین قراردادهایی حجم عرضه در بازار آزاد را کم کردن داده و بنابراین ریسک بی ثباتی و نوسان قیمت را زیاد کردن می دهد.
تغییر موازنه قدرت در امنیت انرژی جهانی
همه این موارد منافع یکسان واضحی را نشان می دهد که چین، هند، اندونزی و سایرین را به ایجاد یک چارچوب موسسه ای در دهه ۱۹۷۰ به منظور حداقل کردن تاثیر بی ثباتی در بازار نفت جلب کرد. آژانس بین المللی انرژی که در سال ۱۹۷۴ تاسیس شد، در تلاش ها بدهید منظور محوری بوده است و با وجود منازعات متعدد مانند منازعات خاورمیانه، هیچ بحران انرژی وجود نداشته است.
بر اساس گزارش فایننشیال تایمز، آژانس بین المللی انرژی کارها متعددی جهت تعامل با اقتصادهای بازارهای نوظهور انجام داده است ولی این کارها به حدی نبوده که کشورهایی مانند اندونزی و سنگاپور اعضای این نهاد تبدیل شوند. عضویت کامل باید به چین، هند و سایرین گسترش پیدا کند. اگر این کشورها دعوت نشوند، تصویر العمل منطقی ارزش ایجاد آژانس هایی مشابه خواهد بود و همچنین توافق های امنیت انرژی مخصوص خودشان را ترتیب خواهند داد که چنین اقدامی مضر و تفرقه انداز خواهد بود.
واژه های کلیدی: اندونزی | واردات | تجارت | بازار | انرژی | امنیت | آژانس | میلیون