برکات مبعث پیامبر(ص) در کلام امیرالمؤمنین(ع)

پیامبر را در زمانى فرستاد که رشته رسالت منقطع، و خواب غفلت ملّت‌ها طولانى، و فتنه‌‏ها جدى و امور حیات از هم گسیخته، و آتش جنگ‌ها شعله‌‏ور و نور دنیا در کسوف

به گزارش گروه وبگردی کلوب خبرنگاران جوان، بعثت رسول گرامی اسلام(ص) به قدری پر برکت بود که خداوند نخستین آیات قرآن را در هنگام بعثت نازل کرد، آیاتی که همواره چراغ راه امت اسلام است و بزرگان دین و خوبان درگاه خداوند با تمسک به این آیات منشأ بزرگ ترین تحولات بشری بودند و در ادامه سیر نظام بشریت همواره منشأ این تحولات مثبت خواهند بود.

عبارات مهم : اسلام
از سوی دیگر هنگام بعثت رسول اکرم(ص) فتنه آنچنان سراسر دنیا را فراگرفته بود که خداوند در قرآن از آن دوران با عنوان «جاهلیت اولی» یاد می کند؛ یعنی بشریت در تاریک ترین دوران خود به سر می برد تا جایی که بسیاری از اعمال زشت جهت مردمان آن وقت قشنگ جلوه می کرد. ولی پس از بعثت رسول گرامی اسلام(ص) بشریت بعد از مدت ها با عالی ترین آموزه ها و ارزش های الهی آشنا شد تا جایی که بسیاری از اصحاب حضرت به بالاترین درجات معنوی دست یافتند.

امیرالمؤمنین(ع) ضمن ایراد خطبه ای راجع به برکات مبعث رسول گرامی اسلام(ص) فرمودند:

«پیامبر را در زمانى فرستاد که رشته رسالت منقطع، و خواب غفلت ملت ها طولانى، و فتنه ‏ها جدى و امور حیات از هم گسیخته و آتش جنگ ها شعله ‏ور بود. نور دنیا در کسوف، و دنیا با ظهور صورت فریبنده در حال خودنمایى، برگ هاى درخت زندگى زرد، نومیدى از بارور شدن شجره حیات بر دل ها چیره، و آب زندگى فروکش کرده بود. زمانى که نشانه ‏هاى هدایت کهنه، علائم گمراهى نمایان بود. دنیا به اهلش روى زشت کرده و نسبت به خواهنده ‏اش عبوس بود. میوه‏ اش فتنه، غذایش مردار، جامه زیرش ترس، و جامه رویش شمشیر بود.

آنچه پیامبر(ص) به شما شنواند من همان کار کردم
پس اى بندگان خدا پند بگیرید، و به یاد آرید عقاید و آرایى را که پدران و برادرانتان در گرو آنند، و بر اساس آنها مورد محاسبه حق قرار گرفته‏ اند. به جانم سوگند میان شما و آنان فاصله زیادى نیست و سال ها و قرن ها میان شما و آنها نگذشته، و شما در امروز از روزى که در اصلاب آنان بودید دور نیستید. به خدا قسم پیامبر چیزى را به گوش نسل گذشته شما نشنواند مگر اینکه من امروز به شما شنواندم، و گوش شما در این وقت پست ‏تر از گوش آنان نیست و دیده ‏هاى آنان بینا نشد، و دل هایى براى آنان در آن وقت ها قرار داده نشد مگر اینکه در این وقت به مانند همان چشم و دل به شما عنایت شده.

به خدا سوگند شما بعد از آنان به چیزى بینا نشده ‏اید که گذشتگان آن را نمى ‏دانستند، و شما به چیزى مخصوص نگشته ‏اید که آنان از آن محروم شده است باشند. و همانا بلا و آزمایشى بر شما فرود آمده که مهارش مضطرب و تنگش سست است. بنا بر این آنچه فریب خوردگان از آن بهره‏ مندند شما را فریب ندهد، زیرا که فریبنده ‏ها سایه ‏اى گسترده تا زمانى معین است.» (خطبه89 نهج البلاغه)

أَرْسَلَهُ عَلَى حِینِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ اعْتِزَامٍ مِنَ الْفِتَنِ وَ انْتِشَارٍ مِنَ الْأُمُورِ وَ تَلَظٍّ مِنَ الْحُرُوبِ وَ الدُّنْیَا کَاسِفَةُ النُّورِ ظَاهِرَةُ الْغُرُورِ عَلَى حِینِ اصْفِرَارٍ مِنْ وَرَقِهَا وَ إِیَاسٍ مِنْ ثَمَرِهَا وَ اغْوِرَارٍ مِنْ مَائِهَا قَدْ دَرَسَتْ مَنَارُ الْهُدَى وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَى فَهِیَ مُتَجَهِّمَةٌ لِأَهْلِهَا عَابِسَةٌ فِی وَجْهِ طَالِبِهَا ثَمَرُهَا الْفِتْنَةُ وَ طَعَامُهَا الْجِیفَةُ وَ شِعَارُهَا الْخَوْفُ وَ دِثَارُهَا السَّیْفُ. فَاعْتَبِرُوا عِبَادَ اللَّهِ وَ اذْکُرُوا تِیکَ الَّتِی آبَاؤُکُمْ وَ إِخْوَانُکُمْ بِهَا مُرْتَهَنُونَ وَ عَلَیْهَا مُحَاسَبُونَ وَ لَعَمْرِی مَا تَقَادَمَتْ بِکُمْ وَ لَا بِهِمُ الْعُهُودُ وَ لَا خَلَتْ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمُ الْأَحْقَابُ وَ الْقُرُونُ وَ مَا أَنْتُمُ الْیَوْمَ مِنْ یَوْمَ کُنْتُمْ فِی أَصْلَابِهِمْ بِبَعِیدٍ. وَ اللَّهِ مَا أَسْمَعَکُمُ الرَّسُولُ شَیْئاً إِلَّا وَ هَا أَنَا ذَا مُسْمِعُکُمُوهُ وَ مَا أَسْمَاعُکُمُ الْیَوْمَ بِدُونِ أَسْمَاعِکُمْ بِالْأَمْسِ وَ لَا شُقَّتْ لَهُمُ الْأَبْصَارُ وَ لَا جُعِلَتْ لَهُمُ الْأَفْئِدَةُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ إِلَّا وَ قَدْ أُعْطِیتُمْ مِثْلَهَا فِی هَذَا الزَّمَانِ وَ وَ اللَّهِ مَا بُصِّرْتُمْ بَعْدَهُمْ شَیْئاً جَهِلُوهُ وَ لَا أُصْفِیتُمْ بِهِ وَ حُرِمُوهُ وَ لَقَدْ نَزَلَتْ بِکُمُ الْبَلِیَّةُ جَائِلًا خِطَامُهَا رِخْواً بِطَانُهَا فَلَا یَغُرَّنَّکُمْ مَا أَصْبَحَ فِیهِ أَهْلُ الْغُرُورِ فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إِلَى أَجَلٍ مَعْدُودٍ.

منبع:تسنیم

انتهای پیام/