اقدام زودهنگام درمورد کودکان مبتلا به اوتیسم از اهمیت زیادی برخوردار است؛اوتیسم،یک اختلال مربوط به رشد است که مانع از سازگاری با جامعه می شود.
پس حواستان به نشانه های هشداردهنده باشد!شما باید ازنقاط عطف رشد فرزندتان مطلع باشید وتوجه زیادی را وقف رفتار اوبکنید. یکی از گزینه ها تست شنوایی فرزندان است،البته!تصورنکنید که اگر فرزندتان نشانه های مربوط به اوتیسم را ازخودش بروز می دهد لزوما به این اختلال مبتلاست فقط آن هارا با دقت زیرنظر داشته باشید؛اگر چیزی نگرانتان کرد آن را با پزشک درمیان بگذارید.
قدم اول: دقت کنید که فرزندتان کی شروع به قان و قون می کند،ان ها در۵ ماهگی باید این کاررا شروع کنند.
قدم دوم:بین ۶ تا ۹ ماهگی ارتباط چشمی با فرزندتان را زیرنظر داشته باشید.این زمانی است که اکثرنوزادان به خنده های والدینشان با لبخند واکنش نشان می دهند،کودکان مبتلا به اوتیسم تمایل دارند که از نگاه کردن به والدینشان اجتناب کنند.
قدم سوم:از بچه شما صدایی از خودش در می آورد شما هم درجواب صدایی از خودتان دربیاورید تا ببینید او نیز متقابلا به شما جواب می دهد؟کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا به این بده بستان های کلامی وارد نمی شوند همان طور دربازی دالی موشه نیز شرکت نمی کنند.
قدم چهارم:دقت کنید که آیا فرزندتان به اسم خود واکنش نشان می دهد؟آن ها در ۱۰ ماهگی باید شروع به این کارکنند ،بچه های مبتلا به اوتیسم اغلب افرادی که سعی در جلب توجه آن ها دارند نادیده می گیرند و خواهان توجه دیگران هم نیستند،اگر وقتی فرزندتان را صدا می کنید و او به شما بی توجهی می کند گوش هایشان را معاینه کنید،ممکن است دچار نقص شنوایی باشند.
قدم پنجم:به رفتار آن ها در ۱۲ ماهگی توجه کنید.دراین زمان اکثر بچه ها به چیزها اشاره می کنند ،دست تکان می دهند،اشیاء را در دست می گیرند و سعی می کنند صحبت کنند.
قدم ششم:حساسیت فرزندتان را به صدا و تماس اندازه بگیرید.خیلی از بچه های مبتلا به اوتیسم به طور نامعمولی به صداهای بلند حساس هستند و از در آغوش گرفته شدن یا لمس شدن بیزار هستند.با این حال گاهی آن ها نسبت به درد واکنشی از خود نشان نمی دهند.
قدم هفتم:تمرکز آن هارا زیر نظر داشته باشید.آیا آن ها به این تمایل دارند که به یک شی ء یا بخشی از آن خیره بشوند؟طوری که اصلامتوجه دیگران و یا سایرنوزادان نباشند؟
قدم هشتم:به دنبال حرکت تکراری مربوط به اوتیسم باشید!چیزهایی مثل حرکت به جلووعقب ،به هم زدن دست هاوچرخیدن به دورخود.
قدم نهم:ببینید آن ها تا چه اندازه انعطاف ناپذیرند،کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب دربرابر تغییرات در روال معمول زندگی شان به شدت مقاومت می کنند.
قدم دهم:حساب دایره واژگان آن هارا داشته باشید.در۱۸ ماهگی اکثر بچه ها می توانند حدود۲ جین کلمه را به زبان بیاورند،تا ۲ سالگی اغلب شروع به استفاده از عبارت های ۲ کلمه ای می کنند.
قدم یازدهم:بعضی ازکودکان مبتلا به اوتیسم به نظر می رسد تا ۱۸ و یا ۲۴ ماهگی رشدی نرمال دارند اما از آن به بعدپیشرفت آن ها درگفتار و سایرچیزها متوقف می شود ویا پسرفت می کند،اگر فرزندتان پسرفت دارد ویاهریک از این رفتارهارا دارد حتما با پزشک مشورت کنید.
