مناظره‌ مردانه!

مناظره مردانه!

عبارات مهم : سیاسی

بعد از تمام هیاهوها تا شروع رسمی تبلیغات انتخاباتی ریاست دولت دوازدهم، ردصلاحیت بی چون و چرای زنانی که بعضا جهت تابوشکنی کاندیدای رایست جمهوری شده است بودند و البته سکوت نسبی جامعه زنان که تلاش کرد طبق معمول به این عبارت از‌بین‌برده‌شده “موقعیت حساس کنونی” اعتبار بخشد، در نهایت مناظره اول کاندیداهای ریاست جمهوری با محوریت اجتماعی درحالی انجام شد و به آخر رسید که بصورت یکصدا، زنان از جانب تمامی کاندیداها نادیده گرفته شدند و مطالبات جدی زنان به عنوان قشری که بدلایل متعدد تاریخی و فرهنگی همواره دسترسی کمتری به منابع و امکانات متفاوت داشته اند، در دعواهای سیاسی و افشاگری های “رجل سیاسی” محترم گم شد!

مناظره‌ مردانه!

با اینکه فعالان مدنی و کنشگران حوزه زنان همواره فریاد زده اند، زنان هم باید بتوانند در عرصه سیاسی حضور داشته باشند تا سیاست کشور و الویت بندی مطالبات مد نیاز از فضای مردانه خارج شود و هم اینکه در هر جریان سیاسی خواسته ها و مطالبات زنان برجسته شود، چنانکه می بینیم ناگاه در شرایط به قول سیاسیون: “خاص”، اين مطالبات گم و تبدیل به ژستی قشنگ می شود که برونداد آن را در ستادها و کمیته ها و انواع محل های تبلیغاتی انتخاباتی و پنل های انتخاباتی که فقط نام زنان را به یدک می کشند می توان دید.

کار به جایی می رسد که می بینیم در سال 1396، در دعواها و مسابقه های سیاسی، بالاتفاق مردان کاندیدای یکی از مهمترین مقامات کشور، حتی نیازی به وعده های نه چندان محکم و نمادین هم جهت جذب آراي زنان نمی بینند! جای تاسف از چند جانب است، یکسو شاید مقصر خود زنان هستند که مطالبات مدنی قشر خود را بر پیشرفت سیاسی جناح هایی که حامی آنها هستند ارجح نمی دانند و به این فضای مردانه سیاسی موجود این گونه وانمود کرده اند که بی چون و چرا تسلیم تصمیمات جناح های سیاسی موجود در كشور هستند.

بعد از تمام هیاهوها تا شروع رسمی تبلیغات انتخاباتی ریاست دولت دوازدهم، ردصلاحیت بی چون و چرای زنانی که بعضا جهت تابوشکنی کاندیدای رایست جمهوری شده است بودند و ا

دلیل دیگر می تواند تسلط جدی فضای مردانه سیاسی بر کل جامعه باشد که راه هر نفس کشیدن و مطالبه ای را بر زنان بسته و صدای مطالبه خواهی زنان را در نطفه خفه کرده است. حتی به نظر می رسد این فضای سیاسی موجود، نسلی جدید از زنان را در خود پذیرفته که نه تنها دغدغه خود و هم جنسان تحت ستم جنسیتی خود را ندارند، بلکه ناآگاه از اینکه گرفتار کورجنسی هستند، یکدیگر را تشویق می کنند که سکوت پیشه کنند و این سکوت و عدم مطالبه گری زنان در این مواقع و برهه های خاص کشور که دقیقا وقت مطالبه كردن است، در عرصه مردانه سیاسی بصورت کاملا” مزورانه ای به فهم شرایط خاص، درک موقعیت و مصلحت سنجی و امثال این تعابیر معنا شده است است.

بدیهی است که حضور زنان در نهادهای سیاستگذاری و تصمیم گیری و تصمیم سازی از این رو حائز اهمیت است که امید می رود بتوانند صدای نیمی از اقشار اجتماعی در حاشیه باشند که مطالبات و محرومیت های خاص خود را دارند، ولی چنانچه زنانی که وارد سپهر سیاسی شوند بخواهند اینچنین که امروز می بینیم هضم در گفتمان سیاسی مردانه شوند، نه تنها وجودشان بهبودبخش اوضاع زنان نخواهد بود، بلکه می تواند نقشی مخرب در پیگیری مطالبات زنان داشته باشد، چراکه هر لحظه و هر لحظه وقت و موقعیت و برهه خاص و مصلحت خاصی وجود دارد که زنان به آن بهانه دعوت به سکوت و عدم مطالبه گری شوند.

در مناظره اول کاندیداهای ریاست جمهوری که جمعه ای که گذشت برگزار شد، بصورت آشکارا سایه ای مردانه افتاده بود، تا جایی که دیدیم تنها مورد جدی مختص به زنان، طرح مسئله تناسب اشتغال آنها با وظایف خانواده و امور منزل بود، این در حالی است که در درجه اول زن مورد نیاز است هویت مستقل خود را بیابد تا بتواند در خانواده احتمالی خود نیز نقشی ایفا کند. می گوییم احتمالی! چون تعداد زیادی زن ازدواج نکرده و مستقل در این جامعه زندگی و کار و فعالیت دارند که قطعا در آمارهای فعلی کشور ما هم لحاظ شده است اند، این تعداد اندک نیستند که به آسانی حتی در مسئله اشتغال هم نادیده گرفته شوند.

مناظره‌ مردانه!

نکته دیگر جدا کردن زنان در امر ازدواج از جوانان بود که بازهم جای تعجب و تاسف تنها باقی گذاشت، راجع به مسئله ازدواج جوانان به مثابه مردان صحبت شد و در این صحبت های کاندیداهای ریاست جمهوری، زنان فقط ابژه هایی بودند که تحت تاثیر سیاست های دولت آینده جهت ازدواج جوانان (بخوانید مردان)، قرار می گرفتند.

سوال این است که این عزت نفس از کجا آمده که اینطور بی محابا به سهل الوصول بودن جذب رای نیمی از جمعیت کشور اطمینان دارند؟ بنظر می رسد زنان ما گرچه در ارقام و اعداد در عرصه سیاسی و مدیریتی زیاد کردن یافته اند و البته این مسئله به نوبه خود مهم است و قطعا در درازمدت اثر مثبت خواهد داشت، ولی تا جایی وامدار سیاست های مردانه شده است اند که با رجل محترم سیاسی همراهی می کنند، کف می زنند و هورا می کشند که همانطور که اشاره شد نه بد است و نه غیر طبیعی، ولی بدون هیچ درخواست جدی جهت رسیدگی به این همه مطالبه و مسائل خاص زنان کشور که همواره بوده و زین پس هم خواهد بود و حق خواهی؟!

بعد از تمام هیاهوها تا شروع رسمی تبلیغات انتخاباتی ریاست دولت دوازدهم، ردصلاحیت بی چون و چرای زنانی که بعضا جهت تابوشکنی کاندیدای رایست جمهوری شده است بودند و ا

بهتر است به کاندیداهای ریاست جمهوری که در قبای رجل سیاسی وارد کارزار انتخاباتی شده است اند هشدار داده شود، اگر رای جامعه زنان را می خواهید، خواسته هایشان را بصورت جدی باید ببینید و برنامه خاص جهت اقشار متفاوت جامعه زنان ارائه دهید، در غیر اینصورت مورد اقبال قرار نخواهید گرفت. فراموش نکنید که این جامعه مدنی است که صندوق رای را پر خواهد کرد، نه محتوای دعواهای جنجالی سیاسی و مناظرات تلویزیونی!

پردیس عامری

مناظره‌ مردانه!

*پژوهشگر و فعال حوزه زنان

واژه های کلیدی: سیاسی | ازدواج | مردانه | سیاسیون | ریاست جمهوری | اخبار اجتماعی