pdf+ دانلود رایگان کتاب یادداشت های یک دیوانه و هفت قصه دیگر

وجه مشخصهٔ داستان های گوگول سادگی قصه نویسی، شاخصه قومی، امانت محض نسبت به زندگی، و بکر بودن و سرزندگی خنده آور آن هاست که هر لحظه تحت تأثیر احساس عمیق غم و دلتنگی قرار می گیرد. همهٔ این شاخصه ها یک منبع دارند: گوگول شاعر هست، شاعر زندگی حقیقی.

اولین تأثیری که هر یک از قصه های گوگول بر خواننده می گذارد این است که با خود بگوید: «چقدر همهٔ این ها ساده، عادی، طبیعی، و حقیقی هست، و درعین حال چقدر بکر و تازه.» این سادگی قصه نویسی، این صراحت لهجه، این پرهیز از نمایش پردازی، این پیش پاافتادگی و معمولی بودن اتفاقات قصه ها، علائم حقیقی و قطعی خلاقیت هستند: این شعری حقیقی هست، شعر زندگی خود ماست.

تقریباً همهٔ قصه های گوگول کمدی های سرگرم کننده ای هستند که با هیچ وپوچ شروع می شوند، با هیچ وپوچ ادامه می یابند، و به اشک ختم می شوند، و در پایان، زندگی نام می گیرند. قصه هایش همگی همین طورند: اولش سرگرم کننده، سپس غم! زندگی خود ما هم چنین است: اولش سرگرم کننده، و بعد غم. چقدر شعر، چقدر فلسفه، و چقدر حقیقت در این جا نهفته است!